En daar gaat ze dan. Op naar Bella Italia. Één week alleen, één week samen met Rob.
Och t is allemaal spannend weer. Elke keer denk ik; “ jaaa dat wil ik” en als het zover is “wat ga ik in godsnaam toch doen?”
Twee weken Italiaans leren, ín Italië. Was “uno vino Bianco” kennen niet genoeg? Moet ik echt ook nog drie zinnen er achter aan kunnen zeggen? Nee dus. Ach wie mij kent; ik praat graag en ook nog met handen en voeten. Dus weke taal past mij beter?
We gaan het meemaken. Of ik over twee weken echt meer kan praten in het Italiaans. Met handen en voeten zal het al wel lukken.
Aangekomen op Lamezia aeroprto staat Lello me op te wachten. Een alleraardigste man, zonder tanden, die de hele weg Italiaans praat en met Andrea Bocelli meezingt.
Na een korte sight seeing door de stad door naar het appartement. Bene bene !
Typica Italia. Geweldig uitzicht, tuti bene!
Na een kort installeren door naar de Universita voor dé test.
Man man wat was dat moeilijk. 5 A-viertjes in het Italiaans dus of je even alle vervoegingen op wilt schrijven.......🤔
No , zwaar gezakt dus! Wat ook wel te verwachten was.
Met de mede cursisten samen eten (Allemaal Zwitsers en Duitsers) in een pizzeria. Zo een waar de TL bakken aan het plafond hangen en het dak gewoon open is.
Dat kan ook want het is nog warm.
Heerlijke pizza en alles om mij heen praat nog steeds Italiaans. Ik probeer mijn best te doen, gooi er af en toe wat Duits (en zelfs Frans) tussendoor. Ik ben duidelijk een buitenbeentje.
Afijn eerst maar eens goed slapen en dan zien we morgen we verder.

Geschreven door Annemieke-en-rob