Het grote aftellen is nu echt begonnen. Nog één nachtje thuis slapen en dan vertekken we richting Amsterdam. Woensdag avond is daar een meet and greet met de andere teams. Elkaar alvast leren kennen.
En dan donderdag de echte start. Vanaf 10.00 uur line up, vanaf 12.30 vertrek van de teams. (grappig detail; dit hele gebeuren zowel start als finish wordt groots "gevierd" pal naast Hema support Office, het hoofdkantoor)

Maar voordat we weg zijn, eerst nu alvast een heel groot DANKJEWEL !!!! Want we zijn zo freet (raar woord als je het zo schrijft) en mega trots dat we nu al zo een mooi bedrag bij elkaar gesponsord hebben gekregen voor Mama met MS. Nee we verklappen nog niet hoeveel. Maar het is boven onze verwachting! En we zijn blij dat we tanja zo kunnen helpen.

Nu de laatste voorbereidingen. De woonkamer ligt vol spullen die we denken nodig te hebben. Variërend van een tent, luchtbedden en ander kampeergerij tot aan een reserve brandstofpomp (altijd handig) en zelfs sneeuwkettingen. Want er ligt nu sneeuw in Lapland krijgen we door.
En daarmee komen ook meteen mijn "beren" op de weg. Pfffff waar gaan we toch eigenlijk ook aan beginnen..... Kleine geruststelling dat ik dit gevoel ook heb als ik een weekendje naar de Ardennen ga of naar een vertrouwd plekje in Italië. Niks nieuws dus. Maar toch.
Gelukkig blijft Rob (schijnbaar) de rust zelve. En ook onze jongens laten mij en stellen me op zijn tijd gerust. Zeker als ik weer kom met; " jongens luister eens... even voor het geval dat...." Vroeger lachten ze me dan uit. Nu stellen ze me gerust, dat ze echt weten bij wie ze in geval van nood aan moeten en kunnen kloppen. En dat er echt niks gebeurt met ons, hooguit misschien een échte beer op de weg. En dat ik dan maar een foto moet maken. En oh ja, of ik wel een fles Russische wodka mee wil brengen?

We gaan ons best doen om elke dag wel iets van ons te laten horen. De providers beloven ons overal bereik.
En anders; geen nieuws is goed nieuws.

dikke kus X

Geschreven door Annemieke-en-rob