Deel 1
Na een betere nacht en een lekker ontbijt zaten we om 8:30u in de bus op weg naar Port Elizabeth. Het klinkt haast ongelofelijk, maar de natuur hier blijft boeien omdat het telkens een heel ander landschap is. Tijdens deze reis hebben we heel veel groen, water en vee gezien. Wederom een genot om naar te kijken.

Oma verheugde zich op de koffiestop, want onze reisleidster had verteld dat er heerlijk gebak zou zijn: “baie lekker”. Ze had geen woord teveel gezegd. Meta trakteerde. Gelukkig gaat het wat beter met de mond van oma waardoor ook zij met volle teugen kon genieten van haar gebak.

Tijdens de lunchstop hebben Marian en Anja zich nog tegoed gedaan aan een broodje en vers ananassap. Meta en oma hielden het bij een lekkere cappuccino.

We zijn inmiddels gearriveerd bij een lux hotel, waar ook het Nederlands elftal gelogeerd heeft tijdens het WK in Zuid Afrika. Over een kwartier vertrekken we voor een rondleiding door een township. Daar zullen we ook de avondmaaltijd gebruiken. Arm en rijk, het blijft een thema tijdens deze reis.

Deel 2
Wat een mooie middag en avond hebben wij gehad! Eerst zijn we met de bus door de Township van Port Elizabeth gereden. Zoals ons was uitgelegd, zijn de mensen daar heel vriendelijk naar toeristen toe. Ze zwaaien naar de bus. We reden langs krotwoningen, zogenoemde Mandela-woningen en luxe woningen. De twee belangrijkste redenen om in de township te blijven wonen is “the togetherness”, ofwel de saamhorigheid en het feit dat je in de township geen belasting hoeft te betalen. Ook de rijke mensen die daar wonen zijn vrijgesteld van belasting.

We hebben een korte wandeling in de township gemaakt. Kleine kinderen pakten de jonge meiden van ons reisgezelschap snel bij de hand en lieten zich graag door ons fotograferen. In een klein winkeltje waren we in de gelegenheid om wat te kopen. We mochten niets zomaar geven om geen bedelcultuur te creëren. Het was fijn om via een aankoop toch wat support te kunnen geven.

Na de rondleiding werden we muzikaal ontvangen in een eetgelegenheid. Meta en mama hebben enthousiast meegedanst in het koor. We kregen een voedzame en kleurrijke maaltijd aangeboden. Na de maaltijd werd heel de groep meegenomen in zang en dans onder begeleiding van drie marimba’s, dat zijn een soort xylofonen, maar dan van hout. Ik kon me helemaal voorstellen wat de townshipbewoners bedoelen met de saamhorigheid. Tijdens het samen zingen en dansen mochten wij daar ook van proeven. De verschillen tussen blank en donker, arm en rijk leken op dat moment weg te vallen.

We keerden voldaan en opgetogen terug naar ons hotel. Een groot deel van de groep heeft op advies van onze reisgids nog een ‘steenbok’ aan de bar besteld. Oma, Marian en ik hebben dat aan ons voorbij laten gaan. Morgen maar eens aan Meta vragen wat een ‘steenbok’ is.

Geschreven door Tannetje.op.reis