Na wederom een korte nacht in een uitstekend hotel zijn we begonnen met een zeer lux ontbijt. De reisleiding had een uur gereserveerd voor het ontbijt en die tijd hadden we nodig om alles wat er was te kunnen ontdekken. Een prima start van de dag.

Oma houdt zich ongelofelijk kranig. Gisteren in het vliegtuig heeft ze geen moment de behoefte gevoeld om haar ogen dicht te doen. Na de landing liep ze in een stevig tempo naar de paspoortcontrole. Marian kon haar amper bijhouden. De paspoortcontrole ging op z’n Afrikaans, relaxed dus. Het voordeel daarvan was dat de wachttijd bij de koffers niet veel meer voorstelde.

Na het inchecken in het hotel zijn we ieder naar onze eigen kamer gegaan. Hoewel we echt moe waren, bleek het inslapen moeilijk na deze dag vol van belevenissen. Het alarm van de wekker kwam dan ook heel snel nadat we uiteindelijk in slaap gevallen waren.

Na het ontbijt zijn we vertrokken naar het zogenoemde voortrekkersmonument. Dit monument is gemaakt i.v.m. de herdenking van de strijd tussen de Nederlanders, die vanuit de Zuidkaap noordwaarts trokken toen de Britten de macht kregen in Zuid Afrika, en de Zulu’s. Onderweg naar het noorden troffen de Nederlanders de Zulu’s die vanuit midden Afrika naar Zuid Afrika trokken.

Na dit bezoek zijn we naar het woonhuis van Paul Kruger in Pretoria gegaan. Opvallend vonden wij de gelijkenis met het Interieur van Nederlandse huizen in die tijd.

Vervolgens hebben we via een prachtige route vele kilometers afgelegd door een landschap dat deed denken aan de woestijn. Niet dat er zand lag, maar omdat het in Zuid Afrika nu winter is en het in het noorden heel droog is, heeft het gedroogde gras de kleur aangenomen van zandvlaktes.

Na het omhoog rijden op de Long Tom bergpas zijn we om 17:30u aangekomen in een heel gezellig hotel-complex met uiterst sfeervolle lodges.

Op dit moment zit ik op ons bed dit verslag te typen. Inmiddels is het buiten al donker geworden. Om 19:00u zullen we gaan dineren. We hebben een prachtige dag gehad in een prachtige natuur onder een warme winterzon. De moeheid is als sneeuw voor die zon verdwenen.

Nu eerst een rustige avond en morgen weer om 6:30u uit de veren voor een nieuwe dag vol van nieuwe indrukken. Het is een voorrecht dat we dit met elkaar mogen beleven.

Geschreven door Tannetje.op.reis