Meerdere reisgenoten stelden zichzelf de vraag of het nu nog mooier kan worden dan wat we al hebben gezien? Mooier is niet het juiste woord, maar ook vandaag heeft weer heel veel indruk op ons gemaakt door alles wat we hebben gezien èn gehoord.

Zoals gebruikelijk waren we weer vroeg (6:15u) uit de veren. Om 8:00u vertrokken we richting Swaziland. Na een redelijk korte reis moesten we door de paspoortcontrole, omdat Swaziland een onafhankelijk land is en los van Zuid Afrika staat. Bij deze grens gingen we dus Zuid Afrika uit. Direct na de controle werden we muzikaal verwelkomd in een kleine nederzetting, die model staat voor het traditionele familieleven in Swaziland. Onze locale gids vertelde met veel gevoel voor dramatiek hoe het er in traditionele Swazi-families aan toe gaat. Wat mij opviel was de centrale ligging van de hut van de grootmoeder. Deze hut was de conferentiekamer waar belangrijke familiezaken besproken worden. Ik moest denken aan de woonkamer van oma waar op haar bank al vele familiezaken besproken zijn. Heel vergelijkbaar dus.

Na de amusante en informatieve rondleiding werden we getrakteerd op een fantastisch en ontroerend optreden van zangers en dansers. Wat een voorstelling en wat een stemmen! Kippenvel op onze armen en tranen in onze ogen. Ter afsluiting van deze excursie kregen we een uitgebreid en heerlijk lunchbuffet.

Na deze geweldige beleving moesten we na 100 meter lopen opnieuw door de paspoortcontrole om Swaziland binnen te gaan. Vanaf daar volgde een prachtige busrit door de bergen. Waar we ook keken, overal was onvoorstelbaar mooie natuur. Het is onmogelijk om dat vanuit een rijdende bus vast te leggen met de camera. We hebben geprobeerd om de beelde vast te leggen in ons brein, maar ook dat is bijna onmogelijk.

Bij de glasfabriek hebben we een korte tussenstop gemaakt en konden we de inkopen doen die op ons “boodschappenlijstje” stonden. Voor oma haar vierde glazen dier voor haar verzameling en voor Winand zijn derde glazen dier voor zíjn collectie. Wat Meta gekocht heeft, houd ik geheim om haar verrassing niet te verklappen.

Ook het laatste stukje van de reis naar ons hotel was prachtig. Tenminste wat de natuur betreft. Gaandeweg de hele busrit hebben we vandaag veel armoede gezien. Dat is een lastig aspect van deze vakantie. We zijn allemaal welvarende blanke toeristen in een gebied waar bijna alleen maar donkere mensen wonen, van wie een groot deel het niet breed heeft. Gelukkig kunnen we juist door het toerisme iets bijdragen aan de plaatselijke economie. Desondanks blijft de confrontatie arm-rijk wat schuren.

De hotelkamer is weer heel mooi en het restaurant zag er veelbelovend uit. Wat zijn we bofkonten, dat we dit mogen meemaken!

Geschreven door Tannetje.op.reis