De praktijkexamens zijn inmiddels bijna afgerond en ik was van mening dat deze week zou verlopen zoals de voorgaande weken. Echter is niets minder waar. Bij mijn les van maandag kwam geen enkele leerling naar de les. Ook op de rest van de school waren ze nergens te bekennen. Erg vervelend, want nu lopen ze voor de 2de keer de examentraining mis. En zonder training is het erg lastig voor deze leerlingen om goede examenresultaten te leveren.
 

Uitbarsting mevrouw E.

De andere dagen verliepen gelukkig rustig. Op donderdag ging ik een rondje lopen door de school in de hoop dat ik te zien kreeg hoe een praktijkexamen werd afgenomen. Ik trof het wel want de leerlingen van verzorging waren bezig met het examen koken. Zo kon ik ook mee genieten van het eten dat ze hadden gemaakt. Op de school zijn er 2 vormen van het praktijkexamen koken. 1 Vorm is voor de leerlingen met de sector Hospitality. Zij moeten via hun examen aantonen dat zij voldoende kunnen functioneren als kok van een restaurant. De andere vorm is vanuit de sector Algemene Verzorging. Deze leerlingen moeten via hun examen laten zien dat zei voldoende overweg kunnen met de materialen en voedselproducten in de keuken. Om zo maaltijden te kunnen maken in een verzorgingstehuis. In dit examen wordt veel minder nadruk gelegd op de opmaak en het serveren van de maaltijd dan bij vorm 1.
Na het kookexamen moesten de leerlingen ook de andere praktijkexamens van hun sector afleggen. Dit zijn: handverzorging, verbinden en overeind helpen. Voor het examen handverzorging werd ik als model gevraagd. Ik zou dan van een leerling een manicure krijgen. Persoonlijk had ik veel van de leerling verwacht aangezien de Antillianen echte koninginnen zijn als het gaat om het verzorgen en het zetten van nagels. Helaas gold dat niet voor deze leerling. Bij haar poging tot het vijlen van mijn nagels is het haar gelukt voornamelijk mijn vingers te vijlen. Jammer vond ik dat. Mede hierdoor heeft de examinator haar vroegtijdig laten stoppen met het examen. Hopelijk gaat het haar in de herkansing beter af!

De laatste dag van de week werd een sportdag voor de leerlingen van het 3de jaar. In groepjes van 3 moesten zij een triatlon afleggen. De onderdelen waren rennen, zwemmen en fietsen. En dat gebeurde in minimaal 30 graden... Bij het eerste onderdeel 'rennen' stonden de leerlingen enthousiast klaar in de startblokken. Bij het fluitsignaal werd er door hen gerend alsof hun leven er vanaf hing. Dit rennen duurde overigens niet te lang. Bij de 30 meter liepen de meeste leerlingen al. Zelf ben ik met de leerlingen mee gaan rennen om hen te motiveren. Het hielp wel maar nadat ik zelf 30 meter vol had gesprint hield het ook op voor mij. Eenmaal bij het tweede onderdeel aangekomen baalde ik ontzettend dat ik geen zwemkleding had aangetrokken. Want een duik in de zee kon ik goed gebruiken op dat moment.
Meteen na het zwemmen ging onderdeel 3 van start. Elkaar aantikken en gaan. Er bleven een aantal fietsen liggen dus ik greep mijn kans. Na 2 maanden zat ik eindelijk weer op een fiets, geweldig. Het fietsen ging me gelukkig een stuk beter af als het rennen, maar dat kan natuurlijk ook niet anders als echte Nederlander. Ik heb een stuk of 5 leerlingen kunnen inhalen en heb zo hard mogelijk getrapt. Waar ik even niet aan had gedacht is dat Curaçao niet zo vlak is als Nederland en ik moest dus ook bergopwaarts. Een heel stuk ging dit goed, maar uiteindelijk moest ik het opgeven en ben ik afgestapt. De rest van de berg heb ik gelopen. Net zoals veel leerlingen overigens #noshame. Boven aan de berg stapten we weer op onze fiets. Het afdalen ging een stuk sneller en makkelijker!
Eenmaal bij de finish werden we onthaald door allemaal bezwete en uitgeputte gezichtjes. De leerlingen waren net als ik helemaal gesloopt van de triatlon. Tijd voor weekend!

Geschreven door San.ne