Salu ku bolo nos ke

Het was een beetje verwarrend wanneer ik precies jarig was, want in Nederland loopt de tijd 5 uur voor. Mijn vriend en beste vriendin hebben om 12 uur s'nachts (Nederlandse tijd) mij als eerste toegezongen. Echt jarig voelde ik me nog niet, want ik had in Curaçao nog een paar uur te gaan. Dat gevoel kwam niet veel later vanzelf. Samen met Joey en Niels ben ik naar club 1850 gegaan. Het eerste uurtje hadden we de club geheel voor onszelf geregeld als echte VIP's. Daarna kwamen een paar andere gasten naar binnen. Omdat we met een klein gezelschap waren wist al gauw iedereen dat ik om 12 uur jarig zou zijn. Dat betekende natuurlijk een heel vies vodka shotje voor mij. Om middernacht zat ik met Joey en Niels even buiten te luchten en opeens werd er het nummer 'Lang zal ze leven!' gedraaid. De barman sprintte naar buiten en had shotjes bij zich. Ik kreeg een speciale roze en ook al zag deze er zoet uit, het was een van de smerigste shotjes die ik ooit op had. Achja de wereld werd er wel een stukje mooier van...


Na club 1850 zijn we nog wat Nederlandse gezelligheid gaan opzoeken bij 'café de Tijd' Niels en Joey konden het niet laten om ook daar aan te geven dat ik jarig was. Nog een shotje dus... De barvrouw bouwde een hele toren van glazen voor me op en stak deze daarna in brand. Ik kreeg een rietje in m'n hand gedrukt en ze riep drinken! Zo gezegd, zo gedaan...
De rest van de avond heb ik achter de draaitafel bij de DJ gestaan. Weer een dingetje dat van de bucket list kan worden afgehaald! De avond werd een latertje en de volgende dag moest ik nog naar stage toe. Mijn begeleider wist ervan en had me al een ochtend vrij gegeven. In de middag moest ik alleen bij mijn klas een toets afnemen en dat ging zonder problemen. Maar voordat ze de toets kregen had mijn begeleider gevraagd of ze nog een verjaardagsliedje voor me wilde zingen. Wat begon met een klein aantal leerlingen eindigde in een vol zingende klas. Met gekke gezichten en geklap. Super gaaf om te worden toegezongen in het Papiaments. Ik heb nog steeds geen weet van wat ze zongen, maar het klonk wel erg gezellig. En het schijnen zelfs nog 4 liedjes te zijn geweest, zei mijn begeleider "zo leuk vonden ze het dus!". De volgende les krijgen ze van mij nog een lekkere beloning. cupcakes.

In de middag stond quad rijden op de planning. Daarvoor ben ik met Celine, Robin en Niels afgereisd naar de Ostrich Farm. Bij aankomst werden we al opgewacht door onze gids. Een hele leuke vrolijke gids die veel maar vooral ook heel mooi en motiverend kan vertellen. Zijn Engels en Nederlands gaan vaak door elkaar en dat geeft zijn verhaal alleen maar extra sfeer. Ik heb de hele rit vooraan gereden en kreeg daardoor extra motivatie toegeroepen van de gids 'Arms strong'. Een geweldige quad rijder was ik niet, maar ik deed tenminste mijn best. Ik had namelijk nogal moeite met het stuur recht te houden op het woeste landschap. Af en toe vloog Sanne een tikkeltje de berm in, oeps.

Na de quad tour hebben we ook nog een tour gehad over de Ostrich Farm zelf. We zijn aardig wat te weten gekomen over de struisvogels en kregen zelfs de kans om ze te voeren. Eerst vanuit een bak en daarna vanuit de hand. Vanuit mijn hand vond ik nogal al spannend aangezien ik wist hoe hard en snel de dieren hun voedsel 'pikten' en daardoor dus vreesde voor mijn vingers. Alle 10 heb ik gelukkig nog, maar het gevoel van een struisvogelsnavel op mijn hand was niet echt plezierig. Het voelt alsof je 2 seconden lang wordt geknepen door iemand die snel zijn grip verliest. Niet het meest fijne gevoel dus. Om ze toch een beetje terug te pakken ben ik boven op een struisvogelei gaan staan. Deze was zo sterk dat het geeneens brak. Egg Strong

Na een hele mooie middag te hebben afgesloten op de Ostrich Farm zijn we weer in ons mooie autootje naar huis gereden. Daar hadden ze nog een verassing voor me! Thuis heb ik snel mijn speciale verjaardagskleding aangetrokken en werd ik blij verrast met een heerlijke Curaçaose chocolade taart én een fles Blue Curaçao! De fles hebben we voor de goede orde nog maar even dicht gelaten, maar van de taart bleef niets meer over. En het was Heerlijk!

Vervolgens zijn we met het hele huis plus Celine nog uit gaan eten op de Mambo Beach Boulevard. Het was een restaurantje op het strandje genaamd CHILL. Daar heb ik op aanraden van mijn collega's gekozen voor de Pincho. Dat is in principe een grote saté stok met verschillende soorten vlees eraan. Die stok was ongeveer een halve meter aan vlees en werd boven de picknick tafel gehangen. En echt het beste vlees wat ik tot nu toe heb gehad.
Omdat ik nog steeds energie over had ben ik met Celine en Marcella naar Wet&Wild gegaan. Daar hebben we mijn verjaardag dansend op een van de picknicktafels afgesloten!

Kortom ik heb de beste verjaardag van mijn leven gehad!!

Geschreven door San.ne