van observeren kun je leren

Deze week stond in het teken van observeren. Zo kon ik me oriënteren op de leerlingen en hun omgangsvormen. Een ding is zeker, ze verschillen compleet met de leerlingen in Nederland. Op mijn school zitten voornamelijk meisjes. Qua uiterlijk en gedrag hebben ze iets weg van het typetje 'Judeska'. Nagels, haren en handgebaren, ze hebben het allemaal. En ook al komen ze soms wat ruw over. Stuk voor stuk hebben ze een hart van goud. Het viel me op dat de leerlingen graag naar de docenten toekomen voor wat extra aandacht, zoals een knuffel in het geval van de meiden. Zowel jongens als meisjes komen regelmatig langs om een praatje met een docent te maken. In het begin schrok ik dat docent en leerling elkaar hier knuffelden, omdat dit in Nederland echt niet zou kunnen. De reden van deze omgang is dat veel leerlingen bijv. geen vader of moeder thuis hebben of omdat thuis weinig tot geen aandacht wordt gegeven. Leerlingen zoeken dan een vader/moeder figuur in een van de docenten.
Op dinsdag viel het me op dat in bijna elke les wel een leerling ligt te slapen. Soms wordt er iets van gezegd, maar meestal mogen de leerlingen blijven slapen. De reden hiervoor is dat een aantal leerlingen al vanaf 4 uur s'ochtends opstaan. Anders missen de leerlingen die wonend in Banda Bou de bus. Het SGO jacques Ferrandi is de eerste middelbare VSBO school die de leerlingen vanuit het westen tegen komen. Dat betekend 2 uur reizen met de schoolbus.
Op deze dag werd er ook door een jongen erg enthousiast gereageerd op mij als stagiaire. In de anderen klassen koste het voor een aantal leerlingen nogal wat moeite om hun hoofd naar mij om te draaien tijdens het voorstellen. De jongen begon meteen met het verkondigen van een motiverende toespraak. Hij wenste mij veel succes en veel kracht toe, waarbij hij meteen wees naar z'n eigen spierballen. Ook vergat hij zijn klas niet in de toespraak. Volgens hem was het een 'hele hele hele leuke klas' die goed mee deed, maar het vaak te gezellig had met elkaar.
Op woensdag keek ik vreemd op toen een leerling de docentenkamer inliep en een van de docenten een kus op de wang gaf, vervolgens deed ze dat ook bij een mede-leerling die druk bezig was met het inhalen van een toets. Diezelfde leerling zag ik aan het eind van de dag ook in de les. Rutger (begeleider) vertelde me al dat deze leerling veel aandacht nodig had en dat ze regelmatig is te vinden in de docentenkamer. Het is niet te geloven maar deze meid kan 5 minuten non-stop praten zonder enig moment van adem te kort. De snelheid waarmee ze praat is te vergelijken met die van de formule 1 wagens. Ze is van mening dat ik Spaans moet leren praten, zodat zij geen Nederlands hoeft te spreken. Net als veel leerlingen schaamt ze zich voor haar Nederlands. Het is natuurlijk lastig om in een andere taal dan je moedertaal te moeten communiceren, maar meestal lukt het ze wel. We hebben samen een deal gemaakt. Ik ga een beetje Spaans leren en zij praat voortaan Nederlands met me. :)

Geschreven door San.ne