Vandaag weer op pad.
08.30 uur staat de taxi (golfkar) klaar. Om 9 uur zitten we weer op de boot. We gaan terug naar Chiquilà. Vanaf daar gaat de bus naar Valladolid.

12.30 uur we zijn er. Althans we staan op het busstation. Wat een enorme chaos hier en dat in de 37 graden. Ik kan niks vinden mensen lopen en schreeuwen hier kriskras door elkaar. Had eerder gezien dat ons hotel op loopafstand is dus ik besluit te gaan lopen. Ja, loopafstand voor een volwassen persoon. Dat betekent niet Sagita met een koffer, reistas, kleine koffer en Shanti🥺.

12.45 uur we made it! Shanti heeft zelf gelopen met haar koffertje. Stoepje op en af netjes oversteken en mij goed in de gaten houden. Ik ben trots. 13.15 uur liggen wij in het zwembad.

16.00 uur we zitten in een restaurant. We hebben nog niet gelunched dus best wel trek. Daar komen de nachos weer op tafel. Dat krijg je hier standaard. Wij zijn er gek op. We eten uhm... Iets! Het valt me op dat veel Mexicanen geen Engels spreken. Bestellen is dus vaak een kunst. Menukaart enkel beschikbaar in het Spaans. Snap er nog steeds geen bal van. Dus ik wijs gewoon iets aan met pollo. Evengoed was het weer smullen.

Na de lunch de kathedraal bewonderd. Mooi!
Valladolid wordt ook wel het cultureel centrum van Yucatan (deze provincie) genoemd en heeft in het midden van het centrum een stadspark waar alles en iedereen bij elkaar komt. Wij dus ook! Veel vrouwen in traditionele kleding. Ready for church. Mooi, jammer Shanti wilde niet met ze op de foto. Verder staan er kraampjes met souvenirs, allerlei lekkers en live muziek. Gezellig hier. Ergens heb ik ook nog gelezen dat er nog een plein is met de letters Valladolid. We checken het wel. Zo hebben we een wandeling door de stad.

Natuurlijk verkennen wij mooie krotten want mijn grootste talent is de verkeerde straat in lopen. Evengoed zijn we aangekomen, maar op de terugweg merkte ik pas hoe erg we hebben omgelopen. Onderweg op een buurtfeest? beland. Muziek, spelletjes, loteria, speeltuin. Shanti mooi spelen met kindjes. Ik zitten en een beetje bijkomen. Ik kom erachter dat ze geld inzamelen om polio vaccins te kunnen kopen. Dus doneren wij ook een centje. De terugweg was veel mooier. Prachtige restaurants, barretjes, winkels en onderweg hebben we wat lekkers gescoord. Avondeten doen we niet. We zitten vol van de lunch. Ik haal croissants voor vanavond.

20.30 uur Shanti slaapt. Die heeft 4 uur lang gewandeld. Ja echt zelf gelopen alleen de laatste 5 minuten begon ze te jammeren. Goed gedaan Shanti en sweet dreams.

Ps. Shanti vraagt dus of we nu weer hier in deze kamer wonen. Dus ja wij wonen hier. 😆

Geschreven door Sagita.op.reis