We zijn er!

Met mijn slippertjes aan en een koud biertje begin ik om precies te zijn 00.01 uur aan dit verhaal.

Allereerst wil ik even vertellen hoe trots is op mijn kindje ben. Tijdens de vlucht heeft ze zich op en top gedragen. We stegen op en Shanti viel letterlijk in slaap. We hadden vier stoelen tot onze beschikking en ze heeft de eerste 2,5 uur geslapen. Daarna hebben we gekleurd, naar een poes gezocht in het vliegtuig, een smerig broodje gegeten, appelsap gedronken, rozijnen gegooid en naar iedereen gezwaaid in het vliegtuig. Shanti vond de aandacht die ze kreeg van de passagiers erg interessant. Ze is echt heel sociaal. Om 20.50 uur landden we op Banjul airport. Ook tijdens het landen gaf Shanti geen kick. Met een busje naar de aankomsthal. Papieren invullen, temperatuur opmeten
(ivm Corona) en de douane vroeg gelijk of ik het erg zou vinden als hij mij zou opzoeken in het hotel (viezerik).

Ik had een transfer geboekt dus met z'n allen in de bus opweg naar Ocean Bay Resort. We komen hier laat aan dus eten en drinken zit er niet meer in ( vandaar dat biertje). Ik heb Shanti schone kleding aan gedaan en in bed gelegd. Kindje slaapt fijn, ondanks ze niet echt heeft gegeten. Tja, zo'n reis is ook niet niks voor mijn kleine meid, maar

Ik hou het voor nu maar kort, want ik ben erg uitgeput. Morgenochtend gaan Shanti en ik lekker ontbijten, ga ik haar lekker wassen en worden we door Corendon opgehaald voor een meeting waar we e.e.a. uitgelegd krijgen over the Gambia. Gambia wordt echt the Gambia genoemd, want het is the Republic of the Gambia. Na de meeting gaan Shanti en ik lekker zwemmen en niks doen.

Ik heb me voorgenomen dat niks moet, maar alles mag.

Ik moet wel genieten samen met haar en ik moet haar laten spelen en haar lekker de aandacht geven.

Ik ga m'n bed in. Tot morgen allemaal!

Sagit en Shant

Geschreven door Sagita.op.reis