Vanmorgen wederom lekker uitgeslapen.
Na het ontbijt zijn we naar het centrum gereden met de bedoeling om boodschappen te doen. Op internet vonden we een kruidenier in de hoop dat die ook wat frisdrank verkocht... maar helaas.

Daarna zijn we doorgereden naar La Roque Saint-Christophe, een grote rots met rotswoningen (abris sous-roche in het Frans) aan de rivier de Vézère; de bijzondere rotsen die we bij onze reis naar Les Eyzies de Tayac al hadden gezien. De rit ernaar toe was al mooi, maar daar aangekomen was het helemaal prachtig, wat een mooie bossen met allemaal picknicktafels. Het was even een klimmetje naar de entree van de grotten, maar dat was te doen. Heel bijzonder hoe daar langs de rand van de rots helemaal een nederzetting is geweest, compleet met een kerkje, een slachterij, werktuigbouw etc.
Een maquette geeft een goed beeld van hoe het ooit geweest moet zijn. Ik ben nog helemaal onder de indruk.

Onderweg kwamen we langs Maison forte de Reignac.
Even gegoogled (lang leve internet in het buitenland tegen betaalbaar tarief):
Van de honderden kastelen in de Perigord, moet het kasteel van Reignac (onder monumentenzorg) de meest geheime, vreemdste en mysterieuze van allemaal zijn. Het werd gebouwd onder een rots klif en lijkt in de rots te zijn ingekapseld. Vanaf de buitenkant besef je niet hoe groot het binnen is. De voorzijde verbergt zeer grote ondergrondse kamers en hoge kamers, de grote zaal, de wapenkamer, eetkamer, woonkamer, keuken, slaapkamers, een kapel, cel, kerker en kelder.
Naast de natuurlijke bescherming van de rots heeft het kasteel ook veel verdediging elementen: poortgebouw, kanonnen en schietgaten. Er worden ook authentieke prehistorische voorwerpen tentoongesteld, die hier in de buurt ontdekt zijn.
Om er te komen moesten we behoorlijk klimmen, maar ik vond het zeker de moeite waard. De kamers waren, in tegenstelling tot de andere kastelen die we zagen, wel volledig ingericht. De bedden van het personeel waren gevuld met gedroogde varens als matras.

Op de heenrit hadden we enorme weides met ganzen gezien, bestemd voor de foie gras (ganzenlever, waar zoveel om te doen is omdat het niet diervriendelijk is). Op de terugweg zijn we gestopt om foto's te maken. Deze ganzen leken het zo slecht nog niet te hebben, ze zaten in grote weides en konden vrij rondlopen.

Toen we gingen tanken in Les Eyzies de Tayac bleek bij het tankstation een kleine supermarkt te zitten, dus hebben we alsnog een fles cola opgehaald.

's middags heb ik nog lekker buiten in het zonnetje zitten knutselen en 's avonds zijn we uit eten gegaan bij het vertrouwde restaurant Café de La Mairie. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een Fricassée de cèpes besteld. Dit zijn kleine stukjes eekhoorntjesbrood (paddenstoel) die langzaam gegaard zijn. Het was heerlijk!

Vanavond was het weer stoeien met internet, dat werkt hier niet zo soepel, maar met kunst en vliegwerk lukt het toch steeds weer om verslag en foto's op Pindat te zetten.
Straks alvast wat inpakken, zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken. We kunnen vanaf 08:30 uur verse croissants en chocoladebroodjes ophalen en daarna rijden we richting Versailles; een reis van zo'n 6 uur. We hopen voor de avondspits in Versaille te zijn.

Geschreven door Pem-jansen