Vanuit het Citadelbos steken we de ring van Diest over om op de Oude Zichemse baan uit te komen.
De zomerse hitte is voorbij en we wandelen onder een zwaar bewolkte hemel vergezeld van een licht briesje de eerste holleweg in richting Demer.
Vandaag liefst geen regen want Karine is haar KAWEke vergeten in haar fietstas en terug gaan is geen optie!

De wandelroute van vandaag heb ik uitgestippeld met de nieuwe app voor de wandelknooppunten in het Merode gebied.

Met het heropenen van de historische meander is er sinds 2019 ook een wandelpad aangelegd op de linker rivierbedding van de Demer en van hieruit willen we de Vinkenberg op wandelen.

Volgende week zaterdag is het voor mij geen wandel-zaterdag maar Demer-afvaartdag en zal ik samen met hopelijk vele anderen tijdens de demerdag vanuit Diest in een kano naar Zichem peddelen.
Het water is gelukkig wat gestegen zodat de ijzerzandstenen obstakels onder water liggen en we vrije doorgang zullen hebben.
Toch bekijken we de Demer nu met een kritisch oog zodat we volgende week niet teveel verrassingen tegenkomen.

Een info bord bij het begin van het wandelpad leert ons wat het woord “kwelwater” wil zeggen: het is regenwater dat op het plateau van de Vinkenberg in de grond dringt en onderaan de heuvel weer aan de oppervlakte komt, het is rijker aan mineralen dan regenwater en oppervlaktewater en daarom komen hier andere planten voor dan elders in de vallei.

Spijtig dat de weelde aan zomerbloemen is uitgebloeid, want bij een vorige wandeling in juli kon ik nog genieten van de keurenpracht en de variatie aan bloemen die op deze kant van de oever duidelijk meer aanwezig is dan aan de overkant, niet alleen het gras is groener aan deze kant van de Demer maar ook de bloemenpracht is kleurrijker.

Ook het kleurrijke bos vol orchideën kan ons bekoren. Veel koekenkruid , (rijnvaart of boerenwormkruid) langs de waterkant, met mooie gele bloemen ipv de witte bloemen die wij dachten dat bij Rijnvaart hoort.
Als Karine het koekenkruid plukt om de geur te verifiëren of het wel degelijk rijnvaart is krijgen we op slag zin in de lekkere groene pannenkoeken die in deze streek zeer geliefd zijn.

Weinig wandelaars komen we tegen op ons pad, slakken daarentegen in overvloed, een schoontje met een huisje sleurt zich het pad over, een slijmspoor achterlatend.

Op de Vinkenberg krijgen we een prachtig uitzicht tot in Scherpenheuvel waar we in de verte de Basiliek boven de bomen zien uitsteken.
Een pad tussen de velden brengt ons langs de achterkant van de “Pedico”, tot aan het opbergenstraetje, dat we links laten liggen, opbergenstraetje van “op de berg” of van “opbergen”?

Een prachtige woeste holleweg leidt ons terug naar beneden naar de Zichemse weg, hier wil je niet lopen bij een onweersbui, diepe groeven in het pad laten zien dat hier dan sloten water doorlopen en er nergens een uitwijkmogelijkheid is, je kan dan enkel meedrijven naar beneden: al het water loopt naar de zee maar hier eerst naar de Demer en zo komen we terug uit bij het pad aan de Demer voor onze wandeling terug naar huis.

We twijfelen niet als we de keuze hebben om tussen de auto’s langs de rijweg te wandelen of door het bos in het groen te genieten van het laatste wandelstukje voor vandaag.
Oei toch nog een laatste klim, de holleweg op, een laatste inspanning, en nu op onze terugweg merken we struiken van de blauwe bes op, zijn dit de echte of heb je ook wilde blauwe bes die voor ons giftig zijn?
Wij gaan het zeker niet uitproberen, ook al zien ze er smakelijk uit.

Terug via het Citadelbos belanden we aan onze achterdeur na een wandeling van 12,2 km, Poepoe! Dat voel je in je rug, je voeten en aan je knieën maar het was een zalige wandeling en....zonder regen!

Geschreven door Metgelijketreds.reizen