Joepie!!!!Terug samen op wandel!
In tijden van corona-quarantaine hebben we afstand gehouden en zochten we de wandelpaden rond ons “kot” op, nu terug met gelijke tred, wat een zaligheid na 8 weken solo wandelen.

En we hebben geluk, de weergoden zijn ons gunstig gezind met een zomers lenteweertje.
Vanaf de Halve Maan fietsen we naar het Streekmuseum in Loksbergen.
Dat ik weer vergeten ben mijn ebike bij op te laden moet ik in dit heuvelachtig landschap ontgelden, ik trap regelmatig op mijn adem om zeker niet zonder “E” te vallen, Karine fietst lustig in High modus de Loksbergse heuvels op!

Ons blauw/groene wandelpad ligt op dezelfde route als het uiltjes, konijntjes en eekhoorntjes wandelpad waar kinderen extra gemotiveerd worden om te wandelen en tegelijkertijd speelse opdrachten vervullen.

En zoals in heel Vlaanderen kan ook Loksbergen niet zonder kapelletjes, bij ons vertrek lopen we al direkt op een prachtig bouwwerkje van Maria verering, morgen is het moederdag dus dat past vandaag helemaal in ons schema.

Het eerste stukje wandelen we door woongebied waar we een herenboerderij passeren die te koop staat, een prachtig grijs statig gebouw met uitstraling, een soort vierkantshoeve met verschillende bijgebouwen, dat is het waard om eens op te zoeken op het wwweb.

We buigen rechtsom en zo komen we op een prachtige Holle weg, we vragen ons hardop af zitten we nu in de Ardennen of in een scène van een Oerfilm zoals de Hobbits?
We wandelen over de Kluisberg, het is een getuigenheuvel van 88 m hoog die zich bevindt in Reynrode, Loksbergen, Halen.
De diepste holle weg hier is “De Fransman” en is 12 m diep.

Wij genieten van het mooie aardse uitzicht en klimmen door naar het einde van de tunnel waar we bovenop de kluisberg in volle zonlicht in de boomgaarden terecht komen die hier een mooi plaatsje hebben onder lustig draaiende windturbines.
Zijn het appeltjes of peren die komen piepen vanonder de uitgebloeide bloesems?
Ze zijn nog zo klein dat het moeilijk te zien is maar wij houden het op appeltjes, het rode buikje zou zomaar van een Jonagold kunnen zijn!

Via de boomgaarden belanden we in de wijngaarden met een verscheidenheid aan druivensoorten zoals de Chardonnay, Dornfelder en de Pinot Gris, we mogen zelfs tussen de druivenstokken door wandelen, de aangeduide route volgend komen we terug langs kapelletjes en terug in het woongebied van Loksbergen.

Een hardwerkende welwillende Loksberger stopt even met zijn werkzaamheden als we hem vragen of hij van de streek is en wat de bestemming van het grote gebouw met een bijbehorend kerkje in het verleden was.
Maar al te graag wil hij zijn verhaal kwijt en hij heeft onze volle aandacht terwijl hij achteroverleunend ons verteld dat het ooit een klooster was van de paterkes van Diest, Mariëndaal, een schooltje waar de zusterkes les gaven, zijn grootmoeder is hier nog naar school geweest.
Ook over Roland Janssen wil hij zijn mening kwijt, hoe iemand die er zo normaal uitziet zo een gruwel kan zijn is niet te begrijpen.
En het zo mooie herenhuis blijkt verkocht te zijn, de vraagprijs: €350.000,00, de laatste bewoners deelden het huis in 2 woonzones, ouders-kinderen, daarna tante-neef/nichten.

Het klooster blijkt de Kluis van Reynrode te zijn:

Van 1714-1720 werd het huidige klooster gebouwd en van 1794-1798 werd de kapel gebouwd.
In 1798 werd de kluizenarij echter opgeheven en kwam in particuliere handen. Omstreeks 1900 werden de gebouwen omgevormd tot landbouwbedrijf.
Op het ogenblik bestaat de kluis uit een aantal gebouwen, gegroepeerd rond een vierkante binnenplaats.
De kapel, in classicistische stijl, is in gebruik als koelkamer voor fruit, maar de buitenzijde bleef bewaard.

Een wondermooi wandelpad van 6,3 km met hoogtes en laagtes onder een stralende zon, terug fietsend zien we het Webbekomsbroek lentegroen liggen in zijn overstromingsgebied.
Karinejulia

Geschreven door Metgelijketreds.reizen