Nu het broedseizoen sinds 31 mei voorbij is kunnen we weer langs het meer wandelen, wandelaars zijn nu geen bedreiging meer voor de broedende vogels op het meer.
Het Schulensbroek was eeuwenlang één groot natuurlijk overstromingsgebied dat meerdere jaren per jaar blank stond, Het meer dient als wachtbekken dat het overtollige water uit de Demer moet opvangen.

Wij beginnen onze wandeling aan ’t Vloot en vertrekken nu eens linksom, en hopen vanuit een ander gezichtspunt een nieuwe frisse kijk te krijgen op het meer aan de ene kant en de uitgestrekte graslanden met ware polderallures aan de andere kant.

De combinatie van het meer met de graslanden maken van dit gebied een vogelparadijs en al op het eerste traject van onze wandeling zien we de eenden met hun gevolg het water in waggelen als ze ons horen aankomen, ook al zijn ze de wandelaars gewoon dichtbij laten ze je niet komen.
Verschillende vissers hebben hun plaats aan het water ingenomen en genieten zo mee van de natuur tijdens het uitoefenen van hun hobby.
In de schaduw van de bomen vervolgen we onze wandeling langs het water en tussen het hoge riet zien we in de verte het Vloot liggen, een wit bastion tussen het helle blauw en het frisse groen van de natuur en wederom verbazen we ons hoe groot dit gebied lijkt en dat je toch met gemak het meer kan rondwandelen.

Vanop de dijken bekijken we de rustende vogels bij het water aan onze rechtse kant en de etende vogels met hun staarten omhoog, hun kop in het gras aan de linkerkant.
Aangespoeld kreupelhout tegen de dijkwangen liggen er als een kunstwerk-omheining bij, de waterboeien die het broedgebied afbakenden liggen te drogen in de zon.

Op een infobord kan je lezen welke vogels hier het meest voorkomen, dit is maar een kleine greep uit het overvloedige vogelbestand.
De afgelopen 15 jaar werden hier meer dan 305 verschillende vogelsoorten waargenomen.
Het gebied ligt op een drukke Trekvogelroute, blijkbaar zie je hier in het voorjaar steltlopers zoals de kemphaan en de tureluur, de groenpoot en de bosruiter maar onze kennis over vogels is nihil en dus genieten we maar van hun aanwezigheid alsof het allemaal eenden zijn.

Ook spotten we vissers met zwemvliezen aan die hun bootje naar het midden van het meer peddelen om daar in het zonnetje hun vislijnen uit te zetten en hopen op een goede vangst. Dat moet heerlijk zijn op zo’n zonnige zaterdagmorgen, alleen zijn met de natuur.

Ook komen we veel wandelaars tegen, met de kindjes op hun fietsjes, met kwispelende honden in alle soorten en maten en dan stoten we onverwachts op een eendenprocessie, die komen van het grasland, waggelen de dijk over naar het water en staan rustig in het gelid te wachten tot de aanvoerder het sein geeft om te water gaan, waarna ze in gelid met veel gesnater het water inschuiven, wat een prachtige vertoning!

Van de dijk komen we terug op het pad aan het water en zien de minni-visjes in grote getalen juist onder het wateroppervlak rondzwemmen, als wij hun overvallen met onze schaduw stuiven ze alle richtingen uit.
Mooie doorschijnende libellen zoeven net over het wateroppervlak en verderop zien we slapende “eenden” op een stok boven het water uit blancerent, met de snavel in hun vedervacht verborgen lijken het wel levende standbeelden.

Bij een vorige wandeling is Karine uitgekomen bij een waterstand-meter die aangeeft hoe hoog het water hier de voorbije jaren heeft gestaan tijdens overstromingen.
Langs een smal doodlopend paadje komen we bij de blauw/witte waterstand-meter die aanduid dat op 23 dec 1993 het water het hoogst heeft gestaan: 23 meter.
Tijdens de overstroming in Diest op 17 sept 1998 stond het water hier 22,8 meter hoog en stonden wij in het begijnhof tot aan onze knieën in het water te hopen dat het water snel zou vertrekken.

Tussen het meer en de wandelpaadjes liggen verrassend nog enkele vijvertjes waar de “eendjes” tussen de waterlelies door de zwemmen, kwakende kikkers voeren ook hier het hoogste woord en zo komen we terug aan bij ’t Vloot waar we een plekje zoeken aan het water en nog even kunnen genieten van dit prachtige decor!

Een wandeling van 6,6 km rond het meer onder een zalig zonnetje.

Karinenjulia

Geschreven door Metgelijketreds.reizen