Zo als jullie misschien wel weten ben ik 1 augustus geland in Nederland en ben nu 2 weer 2 weken in Nederland. Het voelt allemaal weer erg gewoon. Mijn vlucht terug was in het begin nog stressen. Op het vliegveld in Osaka ben ik een half uur voor het inchecken in de rij gaan staan. 3 uur later had ik nog geen 10 stappen gezet. Van 3 incheck balies gingen ze naar 1 incheck balie en met 20 min moest ik bij het vliegtuig zijn en ik had nog niet ingechecked. Uiteindelijk maakte een andere vliegvaartmaatschapij ruimte voor extra balies voor ons en konden we “redelijk snel” inchecken. 15 min over en ik moest nog door de beveiliging. Dat ging gelukkig redelijk soepel, wel traag. 10 min over om naar de juiste gate te gaan. Met mijn handbagage koffertje rennen over het vliegveld. Ik moest ook nog met een treintje naar de juiste gate. De trein zat al prop vol met mensen maar ik had in Tokyo al geoefend met overvolle treinen dus met een aanloopje ben ik de trein in gedoken en achter mij sloten de deuren. Aangekomen waar ik er uit moest 5 min te laat, denk je dat je er bent, moet je nog 3 roltrappen op. 10 min te laat ren ik naar de vrouw bij de balie en laat mijn ticket zien krijg ik te horen “flight is delayed”. Verwarring en opluchting tegelijk. Ik moest nog 15 min wachten voordat we konden boarden. Uiteindelijk konden we boarden en ik schuif mezelf het vliegtuig in, op naar Shanghai.

In Shanghai aangekomen was alles weer verwarrend en daar werkt de wifi natuurlijk niet, ook is het vliegveld saai en er is niks te doen dus daar 5 uur lang op een stoel gezeten en niks gedaan. Daar ook eindelijk kunnen boarden en ik had een stoel achter de nooduitgang, bij het raam. Ik had geen keuze waar ik kwam te zitten bij China Eastern Airlines. Na een tijdje was iedereen geboard en er zat nog steeds niemand naast me. Ik had de hele vlucht van 12 uur 2 stoelen. Lekker meer beenruimte plek om mijn tas neer te zetten en om te kunnen liggen. Deze vlucht heb ik wonderlijk genoeg wel kunnen slapen, denk ook met dank aan medicijnen tegen misselijkheid in de lucht. Het gekke is dat ik het leukste het opstijgen en landen vind want dan gebeurd er tenminste iets maar ik word heel misselijk als ik te lang in de lucht zit.

Aangekomen in Nederland duurde het lang voordat ik mijn koffer kon pakken. Iedereen stond voor de baan om hun koffer van de baan te trekken die er nog niet op lag. Totaal anders dan in Japan. In Japan stond iedereen rustig aan de kant te wachten tot hun koffer voorbij kwam en dan liep je naar voren om je koffer te pakken.

Afgelopen week gezellig thuis gezeten en met familie en vrienden dingen gedaan. Nu weer gaan voorbereiden voor school en weer aan het werk.

Geschreven door Marthejapan