Klokslag 9 uur vertrekken we met 2 busjes naar Comanasti.
Een rood busje en een wit😄
Iedereen van de groep is altijd stipt op tijd en dat is prettig.

Deze busjes zijn beter, dan toen wie naar de wijnkelders(komt nog een verslag van) gingen, Die bus reed bijna op de velgen en dan op die wegen daar🤨 nou, dat voelde ik wel aan mijn lijf.

De Roemeense radio schalt door de bus, de chauffeur, niet piep jong meer, zwart petje , grijs blauw ruitjes overhemd, spijkerbroek, had de vaart er in.
We stopten bij een houten kerkje en ja hoor we gaan dit bezoeken.
Nicola vertelt honderduit over de kerk, die gebouwd is van hout, omdat hout zo lekker warm is,
Deze kerk is nagebouwd van een Moldavische kerk en dit proces heeft 3 jaar geduurd.
De priester kwam er ook bij en Nicola vertaalde, het verhaal, wat ging over de gebruiken van het geloof.
Onder andere moeten de mannen aan de rechterkant staan en vrouwen links, nou daar gingen we met zn allen.
Omdat wij toeristen waren, hoefden we de hoofddoek niet om. Nou ja, sommige hielden de eer hoog.
We mochten naar boven en iemand mocht de klok nog luiden.
Toch mooi dat deze kerk zo n centrale plaats in neemt in de samenleving van het dorp.
Kinderen die eens soort knutsel middag hebben en mooie kruizen maken,
We hebben ook nog even in de kleerkast van de priester mogen bekijken. Altijd leuk, toch!!!😊mooie gewaden.
En de spreuk van de priester is.

Alle mensen hebben een HART.
En er is iemand boven.....en dat is GOUD voor de mensen.



Nicola,de eigenaar van de camping en het bedrijf camperland, organiseert deze tochtjes.
Heeft 3 jaar gewerkt als monteur in Nederland en heeft zijn verdiende geld opgespaard om hier een bedrijf op te zetten.
Hij is beginnen met inkoop en verkoop van 2e hands caravans.
Daarbij heeft hij een camping opgezet en ideaal voor groepen zoals wij.
Hij spreekt een beetje Nederland en is een trotse man.

Gisteravond kregen wij een eigen gemaakte snaps van hem heel sterk en ja dat levert altijd wel wat lol op. Ook zijn wij getrakteerd door de begeleiders, Jan bakte Roemeense worstjes , wat sla , wat borrelhapjes het was een waar feest.

Wij zijn het door het dorp gelopen en wat en wat me opviel dat er toch wat armmoedig uitzag.
De bestrating al, geen stoepen of hoge randen veel ongelijke stenen. Ja ik moet erg oppassen waar ik loop, vaak naar beneden kijken.
Oude winkeltjes, maar toch is er van alles te koop en voor onze begrippen heel goedkoop.
Lekker koffie gedronken en ja met verschillende van de groep, heel gezellig.!
De busjes stonden bij de kerk te wachten en op de camping kregen we heerlijke goulash soep
Met eigengemaakte wijn.
Smaakte heerlijk.

DaarnA naar de zoutmijnen gereden.
Met een bus naar 240, meter onder grond, 3 km gereden. We kwamen eerst bij een kapel, voor de mijnwerkers.
Een priester vertelde over van alles jammer het was slecht te verstaan, omdat er gregoriaanse muziek op de speelde achtergrond
In die mijn wordt nog wel zout gewonnen, helaas het proces niet gezien.
Er was een tentoonstelling en kinderen raceten door doe hoge brede langen gangen met autootjes.
Ik was verbaasd, over de diepte en de lange gangen enigszins teleurgesteld , omdat helemaal geen zout gezien heb.
Dan maar een zakje gekocht, alhoewel ik heb t gekregen want ik geen 1 lei en vijftig wilde de verkoper niet terug geven.
Natuurlijk hadden we. Of wat andere digingerjes gekocht.
Wat ik me wel besef hoe hard deze mijnwerkers hebben gewerkt. Hele dagen op een krukje zitten bikken.nu gaat t meer machinaal
Tja dat zal niet meegevallen hebben.
Nog even naar het souvenirs winkeltje en weer terug naar de camping.

Want om 19.00 diner


Tot zover,
Dag Allemaal, tot het volgende verslag.

PS het diner was lekker, maar helaas de muziek was keihard,
De Roemenen die dansten, in een kring een soort volksdans, helaas voor velen van de groep was dit te veel, dus dan maar. Ik de caravan koffie drinken,

Geschreven door Margreets.avonturen