Vanochtend gingen wij weer gezellig op exercise.
Dit keer was ik echt niet in de “mood” om honden te zoeken..
Maar mocht dit wel gebeuren, dan moet je gewoon even schakelen.

Eerste ronde was lekker relaxed.
Bij de tweede ronde, gingen wij een heining over. En hop!. Daar gingen weer 3 koppels met honden..kak!😅.
Ik zie Wilma al stuiterend met haar paard er van tussen vliegen. En ik liep achterop.
Ja.. wat ga ik doen?🤔 of Wilma haar paard tegenhouden?, of gelijk achter de honden aan?.
Ik had genoeg keus!. Maar Wilma zei van de week nog:”ik heb benen van staal, dus mij overkomt er niks”. Dus voor ik straks te horen krijg “waarom ging jij niet gelijk achter de honden aan?!”.
Besloot ik mijn paard maar in de 5e versnelling te zetten, en achter de honden aan te gaan.

Ja schik!. De honden vliegen onder de heining door, over het land waar een traktor bezig was met werkzaamheden.
En wij.. moesten van het paard af stappen om de heining te openen. Dus we verloren tijd.

Sabrina bleef ergens achter op het veld bij Wilma. En Martina en ik snelde ons voorbij de traktor achter de honden aan.
Kak!. Ze vlogen uiteraard onder de andere heining door.. verdorie!!!.

Dus wij langs de heining op, en ik riep de namen van 1 koppel. En ik zie ze op dat moment uit de bosjes komen en achter Martina aan gaan. Lieve Jesteg & Junior die luisteren altijd en komen altijd braaf aangelopen.

Toen daarna het overige koppel.
Sabrina en ik gingen met zijn tweeën op pad. Dus Jut&Kut, hadden weer een taak.
Om de heining heen, naar beneden. Downhill.. maar we hoorde helemaal niks.
Toen naar het meer. Waar wij Wilma troffen en die zei:”ga dit veld over, en dan ergens onderaan naar het andere veld”. Prima!. Maar helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Dwars door een doorn struik.. staan we na 15 minuten op het andere veld. Belt Wilma:”wij hebben ze al”😬

Eenmaal bij terugkomst geëvalueerd waar het nou mis ging, en wat uiteraard goed ging.

S’middags even gekeken naar onze huiswerk opdrachten. En hoe wij het momenteel doen tot dus ver.

Daarna ben ik nog even samen met mijn lievelingetje een buitenritje wezen maken. Even heerlijk een ik en mijn paard moment. Heerlijk in de frisse wind, de prachtige herfstkleurige bomen, en de prachtige uitzichten en even niemand om je heen dan alleen het paard.
Heb er echt van genoten!. Heerlijk gereden!. 😇

~don’t stress, about stress, were you don’t have to stress about~

Geschreven door LissysInternshiptravel