Vanochtend gingen wij op exercise. De eerste ronde met de honden verliep goed. Bij de tweede ronde met honden.
Verliep het aan het begin ook goed.
Tot dat Martina met het idee kwam om over een onbeschoren ditch
(een sloot die nogal vol staat met hoge planten) te gaan met de paarden en de honden.

Ik liep achteraan met mijn paard Shummi, en ging als laatste over de sloot heen.
Met als vervolg dat de honden een links omkeert maakte net over de sloot, over de heining heen vlogen. En de benen namen. Ik kwam net de sloot over, en hoorde geschreeuw. Dus dan is het een kwestie van:”niet nadenken, maar gang houden!” In volle galop probeerde ik het voorste koppel met honden bij te houden.
Die vlogen van het ene veld, het andere veld over.
En maar schreeuwen:”back! Stay!!”
Maar niks hielp.
Jetsteg en Junior dachten eindelijk er is van tussen te kunnen.

Tot ze de bosjes in vlogen... kak!!.
Ik met mijn paard er achteraan.
Vervolgens vlogen ze onder de heining door het bos in.
En ben ik met mijn paard er ook maar achteraan gegaan. Dwars door de doren takken en alle het andere bush bush.

Sabrina had ondertussen 1 vd andere 2 koppels te pakken.
En ik legde mijn focus op het voorste koppel.
Dat andere koppel wat nog overbleef kwam later wel.
Prioriteiten stellen zeg wij dan.

Ik zag ze in het bos lopen, aan de kant van het pad.
En besloot het maar op een roepen te zetten.
Gelukkig vertrouwde ze mij en kwamen ze na 2x heen en weer galopperen te hebben over het pad.
En 3x roepen mijn kant op gelopen. En kon in ze vanaf het paard te pakken krijgen. Touw eraan en toen terug gewandeld richting stal.
Op de weg terug heeft Wilma ze in de bus geladen.

Achteraf hoorde ik dat Wilma haar hart in de keel had zitten.
Omdat Sabrina met mijn paard liep zonder ruiter.
En dacht dat ik er vanaf gevallen was..🙈 waarop ik even “tante Wilma” gerust gesteld heb, want die honden trokken zo gigantisch hard dat ik mijn beide handen nodig had. En hallo... ik val niet zomaar.. (even afkloppen uiteraard!).

Vervolgens zijn Sabrina en ik in galop weer richting bos gegaan om het laatste koppel te zoeken.
Daar kwamen wij Martina tegen en heb ik besloten om op een gegeven moment voor mijzelf op pad te gaan.
Om zo het grote bos te doorkammen.

Tsja.. ik kwam tot 3x toe bij hetzelfde grote veld midden in het bos uit..🤔 zwaar gedesoriënteerd en niet wetende waar ik heen moest. Hoorde geen honden meer blaffen, hoorde geen packhoorns meer.. shit! Ik was verdwaald..

Ik besloot een poging te doen door mijn teugels los te laten en te vertrouwen op mijn paard. Ja die wist de weg naar huis wel!. Gelukkig kwam ik op een gegeven moment uit op een pad. En met mijn “boeren verstand” dit pad uitgelopen. Waar ik vervolgens Sabrina en Martina tegen kwam. Ze hadden de honden gevangen. En Sabrina had een dik oog.. iets met volle snelheid en takken. Ja ging fout. Toen terug gegaan naar stal. En s’middags na de lunch de paarden ontdaan van alle klitte balletjes die in de staarten zaten. En even kort geëvalueerd over waar het misging. En wat beter kon.

Was dus weer een leer moment. 😇
Morgen nogmaals op exercise voordat het weekend begint. Loat moar komme!. Ik weet nu wat er beter kan. En wat ik beter wel en niet kan doen.

~ if it is not right, go left. Then you will find your way~

Geschreven door LissysInternshiptravel