Vandaag besluiten we het wat rustiger te doen 🤭.
We halen koffie en koek bij "Marguerite, boutique et provisions" en installeren ons op het dorpspleintje, "place de Pêcheurs"in het weldoend ochtendzonnetje.
Allereerst een bezoek aan de kerk, St. Pierre, waar pater Fiset in alle toonaarden wordt bejubeld voor zijn onaflatende werk om de levensstandaard van de Acadische gemeenschap in het afgelegen Cheticamp te bevorderen.
Hij zorgde voor de opening van general store, ferrydienst, railway, grote farm en last but not least de opening en exploitatie van de Gypsum mine, wat 30 jaar lang voor heel wat welvaart zorgde.
Dan rijden we via plage St. Pierre naar het Ile de Cheticamp, aan de overzijde van de baai.
Een beetje geschiedenis vinden we terug in het Acadisch museum; les Trois Pignons waar we tevens een ander facet van de streek ontdekken; wandtapijten haken.
Elisabeth Lefort is hierin de crack en haakt zo wandtapijten/portretten van beroemde figuren zoals, Jacky Onassis, Queen Elisabeth etc.
Dan nog een flinke natuurwandeling naar de Gypsum Mine Viewpoint. De oude mijn is nu omgetoverd tot een favoriete zwemplek.
Wel een koude duik hier en diepste punt is 150 voet 🥶😳
Toch heel wat kandidaten die wat afkoeling zoeken op deze zomerse dag.
We sluiten onze laatste avond in Cheticamp af met een schitterende zonsondergang.
Morgen een flinke rit naar ons voorlaatste verblijf.
Wist je dat :
- het favoriete tijdsverdrijf van de
Canadezen ; het gras afrijden is op hun
tractor. De gazons liggen er hier dan ook
piekfijn bij.
- De franse vlag met een gouden ster, de
vlag van de Acadiers overal hangt + de 3
kleuren worden overal op gebruikt.
- de Canadezen vroeg eten en vooral snel
eten. Laatste hap is amper binnen of ze
zijn de deur uit. Omkleden is dan ook van
geen tel.
- All the old mining equipment ligt nog op
de bodem van het meer!
Geschreven door Karin-en-eriks.travels