Vandaag een rustig dagje omdat we veel (fiets-)kleren weer eens willen wassen.
Het drogen gaat uitstekend buiten omdat het een zonnige dag is bij 21 graden, een stuk aangenamer dan de erg drukkende laatste dagen.
We maken een rustig rondje met de fiets door het ruige noordpuntje van Öland.
Eerst gaan we, startend in Byxelkrok, via een prachtige kustweg naar Långa Erik, een gemoderniseerde vuurtoren.
Het is een idyllisch plekje waar allerlei gebouwen zoals de vuurtorenwachterswoning (niet meer in gebruik) nog staan en we een van de vele picknickbankjes gebruiken om te lunchen.
We fietsen weer terug en vragen ons af of we aan de andere kant van de baai ook omhoog kunnen fietsen.
In een stukje bos komen we bij één van de vele hekken om autoverkeer op fietspaden tegen te gaan die, dit keer, opgefleurd is met bloemen. Helaas was hiervoor een treurige aanleiding. We waren ‘s ochtends al gewaarschuwd dat er gevaarlijke hekken in het bos op de fietspaden kunnen staan. Een 70-jarige vrouw was daar tegenaan gereden, head first overheen gevallen en in een ziekenhuis op het vaste land overleden. Ze droeg geen helm. Dit was dus ongetwijfeld dat bewuste hek. We staan er even stil bij en rijden dan door.
We fietsen nu naar een natuurcentrum aan de oostkant en, bij navraag, blijkt dat we naast wandelend ook fietsend naar boven kunnen. Het is een tocht met 700 jaar oude eiken (Trolleneken = Trolleneiken), een prachtig uitzicht op Långa Erik aan de andere kant van de baai tot een scheepswrak van een grote driemaster op het strand van bijna 100 jaar oud. Er is nog ca. 15 meter over van het schip, de rest is vergaan.
Wederom fietsen we terug en steken dan westelijk weer over naar Byxelkrok.
Onbedoeld hebben we zo weer 36 km afgelegd op de fiets en dat op onze rustdag.
Bij terugkomst had de zon en de wind onze was inderdaad volledig gedroogd.

Geschreven door JurAgnesOpReis