Goed uitgerust werd ik wakker en na het douchen pakte ik meteen mijn koffer in die ik achter de receptie van mijn hostel achterliet. Toen ik buiten kwam zag ik een heerlijk zonnig Moskou voor mij en ik was gelukkig dat mijn laatste dag er zo goed uitzag. Ná een heerlijk ontbijt liep ik als eerste richting de ‘Christus Verlosserkathedraal’ want ondanks de vele kerken en kathedralen van de afgelopen weken kon ik deze echt niet overslaan. Deze kathedraal is een van de grootste, wellicht zelfs het grootste gebedshuis van Moskou. Deze kerk was wél in zijn geheel gebouwd en bestond uit één gigantische hal die rijkelijk versierd was. Ik merk dat de kerken en kathedralen minder indruk op mij maken dus ik ben nu vooral bezig om tekeningen en teksten te herkennen als een soort spel. Zoek de vier evangelisten begin ik vaak mee.😜
Eenmaal de kerk uit gelopen deed het weer mij er direct aan herinneren om de jas goed te sluiten en de wanten aan te trekken. De zon mag zichzelf dan wel laten zien het is nog steeds -4 graden en de bevroren dauw waaide van het asfalt in het gezicht. Het gekke is echter dat ik van dit weer ontzettend houd dus erg vond ik het niet.
Ik liep langs het Kremlin het Rode Plein op en weer liep ik hier rond met een glimlach. Pff mooi man! Ik ging nu als eerste naar het mausoleum van Lening want ik had gisteren gezien dat hoe later het werd de rij hiervoor toenam. Ik liep naar binnen om door Russische soldaten welkom te worden geheten en te midden van een grote ruimte Lening te zien liggen. Hij lag in een soort ongesloten kist. Lening wilde eigenlijk begraven worden bij zijn moeder maar Stalen had erop toegezien dat Lening na zijn dood direct werd ingebalsemd. Sindsdien ligt Lening zo goed als onafgebroken hier, in zijn mausoleum op het Rode Plein. Toen ik het mausoleum verliet ging de route verder naar een begraafplaats van belangrijke Russen. Ik zag hier onder andere ook het graf van Stalin.
Na dit bijzondere bezoek liep ik naar het nationaal historisch museum van Rusland. Dit museum bevind zich in het prachtige rode gebouw aan het Rode Plein. Mijn bezoek aan dit museum vond ik erg interessant omdat het terug gaat naar het begin van de Russische mensheid tot aan nu. Toch zie ik de verschillende andere musea die ik hier in Rusland heb bezocht als meer informatief en gedetailleerd. Het verschil is namelijk dat de eerder bezochte musea zich richten op één bepaalde periode waar dit museum alomvattend is en dat doet af een de kwaliteit.
Ik ging nu eerst een heerlijke pasta eten alvorens ik de metrostations ging opzoeken. De metro hallen zijn hier namelijk ten tijden van de USSR gebouwd zodat iedereen zich gemakkelijk kon verplaatsen zonder hier eigen bezit voor nodig te hebben. De metro stations die ze destijds hebben gebouwd zijn zeer indrukwekkend omdat ze ontzettend rijkelijk zijn uitgedost en je erg duidelijk kan zien dat het de USSR stijl betreft. Hier een bezoek aanbrengen is echt een must al moet je het bestaan ervan wel weten want websites vertelde mij dit niet, ikzelf kreeg het geadviseerd. Ik had de route van de metro zo bepaald dat ik de stations kon zien die ik wilde en niet ver van mijn hostel zou uitkomen om mijn koffer op te halen. De metrohallen waren inderdaad verbluffend. Prachtige ornamenten versierde de prachtige plafonds en gouden beelden hingen op de hoeken van de muren. Ik zag verschillende hallen die elk van elkaar verschilde. Het kan niet anders dan dat er verschillende architecten aan de verschillende hallen hebben gewerkt. Het was prachtig om te aanschouwen.
Ik kwam aan bij het laatste metrostation die zich in de buurt van mijn hostel bevond. Ik haalde mijn koffer op en bestelde mijn Uber die al snel voor stond. Ik keek nog om naar het prachtige Moskou maar ik wist dat ik hier over een niet te lange tijd zal terugkeren. De stad had me echt te pakken. Het was, vanwege het verkeer, toch wel een goed uur rijden maar ik was op tijd vertrokken dus het maakte niets uit, ik kon zo nog lekker wat lezen.
Mijn vlucht was wat vertraagd maar de steward legde uit dat we de wind mee hebben dus dat de vertraging flink zal worden ingehaald. Het is van Moskou naar Amsterdam slechts drie uur vliegen en dat blijf ik toch echt bijzonder kort vinden. Geweldig zo snel als dat gaat!
Terwijl ik in het vliegtuig zat dacht ik nog een keer na over mijn reis. Dit gebeurde op het moment dat de symfonie ‘Shindlers List’ op kwam van ‘John Williams’. Ik moest gelijk denken aan mijn bezoek aan Aushwitz en hoe heftig ik dit heb gevonden. Pff wat een pittige dag was dat zeg. Maar het bezoek aan Polen in het algemeen was sowieso erg bijzonder geweest. Ik had dit niet verwacht maar zowel Krakau als Warschau vond ik prachtig. En dan die warmte die ik heb gekregen van die twee lieve dames in Warschau. Dit was zo fijn en zo welkom op dat moment; de dag ná Auschwitz. Terwijl ik dit nu op schrijf word ik er weer emotioneel van. Auschwitz was zo heftig geweest en dat ik dan die mensen leerde kennen. Pas nu besef ik me hoe goed het was dat dat toen plaats vond. Maar ook mijn bezoek aan Berlijn! WoW wat een stad. Echt een fantastisch begin van deze reis was dat geweest. Het was al lang een wens van mij geweest om Berlijn goed te zien en dat heb ik nu gedaan maar de stad was nog veel mooier dan ik had verwacht. Echt een stad naar mijn hart. Moskou voelde ook zo goed aan. Met deze stad had ik een bijzondere klik. Ik had ná Sint Petersburg verwacht dat ik het mooiste van Rusland had gehad want Sint Petersburg met haar prachtige Hermitage en paleizen overal, hoe kon dat nou overtroffen worden? Nou dat kon door de Russische kracht en trots dat echt in leven is en vanuit het Rode Plein zijn bestaan laat gelden. Ik begrijp die Russische trots nu wel. Ze hebben gelijk. Maar over kracht en trots heb ik niet alleen hier wat geleerd. Wat een fantastische week was dat zeg; het touren door de Baltische staten. Gave opkomende landen met echt vriendelijke mensen die mij de mooie kanten hebben laten zien van een religie. Ja, het waren weer gave weken. Ik heb zoveel gedaan en gezien. Het voelt alsof ik maanden ben weg geweest.
Maar stiekem ben ik blij dat het geen maanden zijn geweest want toen ik aankwam en Mabel zag staan omhelsde ik haar meteen en ik voelde gelijk hoe gek ik op deze meid ben. Ook mijn moeder was onderdeel van het ontvangstcomité dus twee hele belangrijke dames in mijn leven stonden mij op te wachten. Wat een liefde!
Tot mijn volgende reis!😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen