Deel 2 van 2

Vrijdag 12 februari stond het weekend weer voor de deur en dit keer was Ko Samet de bestemming. Dit weekend wat minder feesten en wat meer relaxen. Laatste uur school, tas pakken, het busjes in, na 3,5 uur uitstappen, speedboot op en uitstappen voor het hotel, ideaal! Het eerste wat we van het eiland zagen was precies zoals je het je voorstelt. In de schemering zie je nog nét de contouren van een bergachtig eiland en net voordat je aankomt zie je allemaal oranje lichtjes, een wit strand en palmbladeren. Mooie binnenkomer! Na te hebben ingecheckt even snel ergens gegeten en na twee borreltjes op bed.

De volgende dag leek het ons leuk om met de scooter het eiland over te gaan, dus zo gezegd, zo gedaan. Tegenover het hotel was een scooterverhuur waar je ‘gemakkelijk’ een scooter kon scoren. De beste man kon twee woorden Engels en al gauw was er dus verwarring. We wilden een scooter vanaf 4 uur huren, maar de beste man had verstaan TOT 4 uur. Naderhand hadden we het ook kunnen weten, want hij gaf ons direct de scooter al mee. Dus toen we iets na 4en de scooter wilden ophalen had hij hem alweer gestald. En toen? Lang verhaal kort, hij wilde de scooter wel weer verhuren aan me, maar dan moest ik weer 200 baht betalen (totaal dus 400), terwijl een hele dag 300 was. Dus ja hier ging ik niet mee akkoord en de beste man vond het ook nog eens vreemd dat ik dat niet accepteerde en stuurde ons weg. Ik heb nog geprobeerd hem te kalmeren, maar hij snapte het niet. Gelukkig hebben mijn buddies toch nog kunnen regelen dat we een scooter konden huren, waarna het feest kon beginnen.

De scooters op Ko Samed zijn nét even anders dan in Nederland. Grootste verschil? Hier worden de motoren niet verkra.. uuh begrensd, maar en mogen ze wel gewoon 80 of meer. Nu haal je op een bergachtig en zeer bochtrijk eiland niet snel 80, maar toch. Sterker nog, bergop heb je alle pk’s wel nodig! Dus gaan met die banaan!

First stop, viewpoint. Op Ko Samet heb je meerdere punten met prachtige uitzichten over de zee. Omdat het al na 5en was toen we de scooters eindelijk hadden, konden we hier direct naartoe om de zon onder te zien gaan. Naja, alle clichés kan ik wel opnoemen. Het was, waanzinnig, geweldig, sensationeel en spectaculair mooi. En het is ook nog eens gewoon waar. Je kijkt uit over een eindeloze zee met hier en daar nog een opdoemend bergje met een steeds roder wordende zon, en je voelt je gewoon even nietig en toch zo lekker. Helemaal in het nu, heerlijk!

Na deze prachtige ervaring hadden we toch wel honger gekregen en we hebben dus snel een tentje gezocht waar we wat konden eten. Dit was bij een tentje aan het strand van het drukke gedeelte van het eiland. Het zand voelde hier heel vreemd aan en dit kwam omdat het gewoon opgespoten was. Je voelde gewoon dat het los zand was en er niet ‘hoorde’. Ach wat maakt het ook uit. We hebben er heerlijk gegeten en vervolgens zijn we nog voor een toetje naar een ander tentje gegaan waar ze zomaar een vuurwerkshow gaven uit het niets! Het was niet met vuurwerk wat in de lucht ontploft, maar met mannen/jongens die met vuur allerlei capriolen en bewegingen maakten. Erg knap. Vooral als je bedenkt dat een van de jongens niet ouder dan 6 was en ‘gewoon’ met twee brandende hula hoops om z’n nek liet slingeren. Chapeau! Hierna was iedereen gauw uitgeteld en lagen we al gauw op bed.

De laatste dag hebben we lekker uitgeslapen en nog lekker genoten van de zon aan ons mini privé strandje om vervolgens weer opgepikt te worden door de speedboot en naar het busje te worden gebracht.. Zucht..

Laa kon!

Geschreven door Jan-willem.making.a.trip