Man man man, wat gaat de tijd snel! Ik heb het gevoel alsof ik hier nog maar net ben en toch loopt het al tegen de helft van mijn tijd hier snik.. Elke dag een kort stukje schrijven heb ik overwogen, maar dit is eigenlijk de moeite niet waard omdat het doordeweeks meestal gewoon studeren is en niet echt spannende verhalen oplevert. Gelukkig leveren de weekenden wel leuke verhalen en mooie kiekjes op! Dit is deel 1 van 2.

Ayutthaya en Khao San Road
Vrijdag 5 februari (ja alweer zolang geleden) zijn we op een door school georganiseerde fieldtrip geweest. De dag stond bol van de bezienswaardigheden, zoals tempels en zelfs een VOC informatie centrum, maar het hoogtepunt voor mij was Ayutthaya. Over de tempels kan ik uit eigen ervaring helaas niet zoveel vertellen, want hierover kregen vrij weinig informatie en mijn Thais is nog niet zo goed om hier ter plekke achter te komen. Dus voor ons was het gewoon wat rondlopen. Naja lopen.., wij pakten een golfkarretje. Dit bleek ook geen overbodige luxe, want het complex was zeer groot. Het heette trouwens ‘Bang Pa-In Royal Palace’ waar, volgens wikipedia, vroeger de koningen van Thailand woonden. Nu wordt het soms nog gebruikt voor speciale aangelegenheden, maar voornamelijk als toeristische trekpleister. En terecht, want ze wisten toen ook al wat mooi was! Op het complex waren meerdere vertrekken te bezichtigen en één van deze vertrekken was open voor publiek. Helaas mochten er binnen geen foto’s worden genomen, alleen van het voorste gedeelte. Nog iets wat opviel waren de zeer grote vijvers met hierin allerlei leven. Zo ook schildpadden! Dat deze beesten wel gewend waren aan aandacht was wel te zien, want zodra er beweging aan de rand van de vijver was, was het binnen no time dringen en je best doen om maar wat eten te scoren. Wat ze overigens aardig lukt geloof ik, want er waren grote meneren bij!

Na dit avontuur gingen we naar Baan Hollanda. Dit is een informatie centrum voor de Hollandse en Thaise geschiedenis. Dit centrum is gebouwd vlak naast de fundamenten van een Nederlandse VOC handelspost uit de 17e eeuw. Dit centrum gaf een kijkje in hoe en waarom de Nederlanders handel dreven met Thailand. Helaas hadden we niet veel tijd om echt goed rond te kunnen kijken, maar wat ik heb kunnen zien is dat de Nederlanders toen al goed doorhadden hoe ze zaken moesten doen door goed te leren van hun omgeving en zich ook nederig en open opstelden ten opzichte van de cultuur. Dit blijft denk ik altijd een cruciaal onderdeel van internationaal zaken doen, maar altijd goed om te weten dat dit blijkbaar genetisch al goed zit. Of zit het met Friezen anders? Ik weet het niet, ik laat het in het midden ;-). Dat Baan Hollanda ook geleerd heeft van onze ‘cultuur’ was ook te merken. Je kon namelijk, jawel, een oer-Hollandse frikandel of kroket bestellen! Van deze gelegenheid moest natuurlijk gebruik worden gemaakt. Helaas kwamen we er wel achter dat frituren wellicht toch als ambacht moet worden bestempeld, want het goed bakken van een kroket bleek lastiger te zijn dan gedacht. Ach, nu weet ik ook hoe het is om een van binnen nog bevroren kroket te eten. Hij smaakte in ieder geval ‘vertrouwd’!

Ja en dan nu het hoogtepunt van de dag, Ayutthaya. Ayutthaya (wat een klote woord om te typen trouwens) was de voormalige hoofdstad van het koninkrijk Ayutthaya. Dit koninkrijk bestond van 1351 tot 1767 totdat het door de Birmezen ten val werd gebracht. Op haar hoogtepunt had Ayutthaya 1 miljoen inwoners. Op locatie waren zeer mooie tempels te bezichtigen. De eerste was de “Tempel van de lange heerschappij en het glorieuze tijdperk” oftewel “Wat Chai Watthanaram”. De bouwstijl van deze tempel kom je, voor zover ik weet, ook niet snel weer tegen ergens in de wereld. Zeer mooi! Helaas was ook goed zichtbaar hoe de Birmezen hadden huis gehouden, want er was geen enkel stukje tempel te zien wat ongeschonden uit de strijd was gekomen. Als je je fantasie z’n werk liet doen, kon je je goed voorstellen hoe mooi en, vooral voor die tijd, groot de stad met al haar tempels had moeten zijn geweest.

Een toeristische en tevens heilige hotspot was ‘Wat Phra Mahathat’ of het Boeddhahoofd in boomwortels. Redelijk accurate omschrijving als je het mij vraagt:-P. Een theorie is dat het beeld werd achtergelaten nadat de Birmezen Ayutthaya hadden verwoest, waarna de boom er later overheen is gegroeid. Nog een verklaring zou zijn dat dieven hebben geprobeerd het hoofd te stelen, maar het te zwaar vonden om mee te nemen en het daarom achterlieten. In ieder geval, het ziet er grappig uit en de Thaise mensen vinden het hoofd heilig, dus klik op de foto! Het heeft ook wel een soort morele betekenis vind ik, zoals niet je hoofd verliezen of niet je hoofd laten hangen. Enfin, ik dwaal af.

Laatste stop van de dag was Wat Phra Si Sanphet: de drie chedi’s. Een chedi is btw een ander woord voor boeddhistische stoepa. Deze drie chedi’s waren onderdeel van een koninklijke tempel en deze had zelfs een particuliere rechtbank. De drie enorme chedi’s staan gelukkig nog wel overeind al waren ze ook hier weer flink beschadigd. We konden de chedi’s deels beklimmen, waardoor we het complex beter konden overzien. Weer erg mooi! In één van de chedi’s zat ook een vleermuizen kolonie. Toen we een kijkje wilden nemen werden we voordat we het benauwd konden krijgen van de vleermuizen zelf al verdreven door de ammoniakgeur van alle uitwerpselen die hier minstens een paar eeuw hebben liggen rotten. Man wat een stank!

Zaterdag 6 februari zijn we met z’n allen naar dé uitgaanshotspot van Bangkok geweest, Khao San Road. Van oudsher is dit een backpackers meetingpoint en dit is uitgegroeid tot een plek waar tot in de late uurtjes wordt gefeest. Dus voor ons studenten was dit min of meer ook een verplicht nummertje, ach wat hebben we het ook zwaar..

Na iets van 2 uur te hebben gedaan over 15 kilometer kwamen we aan bij ons hotelletje. Inchecken, uitpakken, opfrissen, eten, haircut voor 2,50 en gaan! Op naar de eerste bucket. Een bucket? Ja, een emmer met alle soorten drank die je maar wilt. Ach ja, het kan, dus waarom niet? Zo, op naar de kroegen! Naja kroegen, gigantische feest cafés! En feesten kunnen ze hier! De sfeer voelt een beetje alsof het Nederlands elftal een WK wedstrijd heeft gewonnen op een zomerse avond, het gaat helemaal los! En ineens stopt het! 2 uur, feest afgelopen. En dan ook echt afgelopen. Geen toegang meer, geen drank meer, opzouten. Dat dan ook weer. Mooi op naar de afterparty! Deze vonden we in een barretje op de terugweg naar het hotel. De details bespaar ik iedereen, maar het was een bar gerund door een zeer ijdele fotogeile ladyboy en zijn/haar moeder, met Franse gasten en een Fin, waanzin dus:P. Over de volgende dag hebben we het maar niet..

Geschreven door Jan-willem.making.a.trip