Vandaag en morgen nog varen en morgenavond alweer thuis, het klinkt erg onwerkelijk maar zo zal het gaan. Vandaag een volle dag varen want na een wat onrustige nacht besluiten we dat we deze morgen Trondheim (6.30-10.00) aan ons voorbij te laten gaan. Op de heenweg (dag 3) al een lange stop gemaakt in deze derde grootste stad van Noorwegen en nu liggen we eindelijk lekker in ons bedje. We zijn nog wel net op tijd voor ontbijt (9.30) waarvan ik vandaag dan maar 2 foto's bijvoeg met een deel van de lekkernijen (keuze uit vele soorten beleg en brood, veel fruit, en eieren op alle mogelijke manieren).
Keurig 10.00 varen we bij Trondheim de haven uit door de machtige Trondheimfjord (577m diep, 170 km lang en 25 km breed).
Onze eerste stop zal pas in Kristiansund zijn (16.30-17.00), maar onderweg is er nog genoeg te beleven. Zo beginnen we even buiten de stad met Munkholmen (het Monnikeneiland, foto), ooit bedoeld als verdediging om Zweedse veroveraars tegen te houden (1658 en 1718), maar niet gelukt, want kanonnen droegen niet ver genoeg ;-). Nu alleen nog een plek waar men met mooi weer naar toe komt om te zwemmen (koud!?) en te ontspannen.
We hebben een korte "disembarkation-meeting" voor morgen in Bergen en praten wat met onze Amerkaanse en Australische "vrienden" uit Minnesota resp. Sidney. Allen in NL geweest ("most lovely country") en Australiërs zelfs jaar in Groningen gewoond (en gewerkt, Narcotiseur). Leuke gesprekken met deze enthousiaste, bereisde mensen.
Time flies, en met kopje koffie (even proosten op verjaardag Machteld ;-), lunch en wat lezen is het zo 16.30 en zijn we bij Kristiansund (17000 inw.), ook wel "Klipvisstad" genoemd (= "stad van de gedroogde kabeljouw", platte rotsen rond de stad leenden zich nl. uitstekend als droogplaatsen, uiteraard nu niet meer). De stad "drijft" in feite op zee, is verspreid over 3 eilanden en afhankelijk van zijn bruggen, goede haven en de in 1992 geopende 5,2 km lange onderzeese tunnel met het vasteland.
Echter...., het is ondertussen windkracht 9 en de kapitein kan niet aanleggen en besluit verder te varen naar de volgende stop, Molde.
Gelukkig kunnen we de deining goed aan. Ik google voor de zekerheid nog wat over zeeziekte en begrijp dat het geen ziekte is en dat het Franse "mal de mer" deze bewegingsaandoening (kinetose) beter weergeeft.
En er is ook niets aan te doen, "je moet er doorheen". Kinetose is de verzamelnaam voor allerlei misselijkmakende evenwichtsstoornissen, die veroorzaakt worden doordat je hersenen tegenstrijdige informatie krijgen over de stand van je lichaam. Oftewel: je evenwichtsorgaan vertelt je hersenen dat je beweegt, maar je ogen ontkennen dat. Je hersenen “snappen” er niks meer van en raken “in de war”: je wordt duizelig, je gaat zweten en voordat je ’t weet gaat je lunch over de reling.
Leuk nieuws voor de passagiers die (honds)beroerd zijn...
Wij hebben in ieder geval, tussen het glasgerinkel door, lekker gegeten.
Gelukkig varen we 20.00 landinwaarts en gaat de wind liggen.
Wordt vast een goede (laatste) nachtrust op de MS Spitsbergen...
Zo, daar ga ik een biertje op nemen, proost!

Geschreven door Hurtigruten