Vandaag de kortste rit tot nu toe, maar ook beetje "raar": nieuwe hotel ligt ong. half uur rijden van vorige adres, kwaliteit is iets minder (maar vorige was, volgens mij, beste hotel).
Daarvoor eerst een stop bij Publix voor het gebruikelijk ontbijtje dat we iets verderop besloten op te peuzelen bij een bankje onder de bomen. Hoe romantisch/idyllisch was dat, het leek wel kamperen (foto).
Iets voor 12.00 waren we al bij hotel, maar als je tot 12.00 kunt uitchecken, is er om die tijd nog geen kamer beschikbaar. We dachten aan een bezoek van Edison and Ford Winter Estates, maar dat bleek bij goed lezen puur om hun buitenverblijven te gaan en niet om hun uitvindingen, viel dus af.
Advies hotel (hadden we al eerder gehoord/gelezen): ga naar Sanibel Island of eventueel Captiva Island (1, verder).
Ong. 40 minuten rijden, maar zeer de moeite waard, zowel de rit als het eiland.
We kopen een ticket voor J.N. Ding Darling, het National Wildlife Refuge deel van het eiland, paar mooie plaatjes gezien/geschoten (div. foto's).
Rijden daarna maar even door naar Captiva Island tot uiterste puntje, kunnen niet verder (zie foto navigatie/kaart), en hebben geluk dat het matig weer is (30 graden maar bewolkt), en dat er op de p-plaats voor ong. 20 auto's net iemand weg gaat. Wij parkeren, gaan zwemmen en genieten van dit "lucky shot".
Om ong. 18.00 rijden we terug en zien we onderweg nog diverse keren dolfijnen zwemmen/springen.
Terug in hotel drinken we wat, douchen en gaan rond 20.00 naar naast gelegen Millers Ale House, waar we heerlijke bieren voor het uitkiezen hebben uit allerlei landen.
Anton en ik gaan voor een Belgische en hebben geen spijt. Daarnaast een heerlijke maaltijd en vooral een gezellige bediening: een geëmigreerde Ier adviseert ons over van alles en geeft extra "kleur" aan het eten. Redenen genoeg om morgen terug te gaan.
Ook al is 72 televisieschermen in 1 kroeg voor ons even wennen, maar met de net begonnen Olympische spelen ook geen straf....
Morgen eens kijken of we dichter bij de dolfijnen kunnen komen.

Geschreven door Hurtigruten