Bali 10

Senggigi, ja. Lombok, ja.
En hoe zit dat dan met die aardbeving van vorig jaar?
Nou, we zijn in het donker (dat is het al om 6 uur) van de ene kant van het eiland naar de andere kant gereden en toen we wakker werden de volgende dag bevonden we ons in een hotel aan het strand waar alles prima in orde was.
Senggigi, is een soort van Marbella op Lombok maar dan niet zo druk, wat komt doordat het ramadan is en … omdat de toeristen wegblijven vanwege de aardbeving.
Het is triest om te zien hoe de mensen in hotels, winkels en restaurants ronddwalen in afwachting van klanten.


We waren er al voor gewaarschuwd, maar het barstte hier van de verkopers die allerhande spul wilden slijten voor een “special price”, zeer vasthoudend en niet fijn. Op een of andere manier heb je toch een beetje een schuldgevoel door niets van ze te kopen en dat poets je dan weer weg door te argumenteren dat ze je toch een poot uit willen trekken, niet leuk. Dankjewel in Indonesisch is “terrima kassie”, GJ, na weer zo’n verkoopact : “nee mien jong, verkassie noe ma!” , ha ha

De omgeving is mooi, en op deze toeristische plek is al veel geïnvesteerd door de regering om de zaken weer op orde te brengen. Toen we echter na twee dagen verder trokken naar Bangsal, een uurtje noordelijk, werden we echt wel geconfronteerd met de schade die de aardbeving aangericht had, vreselijk! Ik was diep onder de indruk. Overal waren ze ze aan het bouwen en repareren, en uit de verhalen van Ali (onze chauffeur) proefden we de angst die de mensen toentertijd gehad hebben, meer dan 500 kleine en grote bevingen, het ging maar door!!! (dan buj echt wa bange!)

Ons doel was om naar een van de beroemde Gili eilanden te gaan, Gili Air.
Na 4 weken I blijkt dat we het Indonesie-reizen-en-bargainen nog niet helemaal onder de knie hebben want “ze” (snelle jongens die bij het hotel rondhangen) hebben ons weer mooi een poot uitgetrokken. We hebben veel te veel betaald voor de trip van de komende dagen Senggigi- Bangsal-GiliAir-Padang Bai-Kuta …

Het ergste was nog dat we voor een snelboot betaald hadden en Ali ons met een of andere smoes (te zware bagage) ons op de locale ferry wilde droppen, “give me your money, I buy you tickets” (die waren bijna 10 keer goedkoper dan wat wij betaald hadden!!)
Er werd druk getelefoneerd met de verkopers van de tickets, een hoop stennis, iedereen bemoeide zich er mee, maar uiteindelijk zaten we op een speedboot en waren in no time op Gili Air.

GiliAir, een van de drie Gili eilanden voor de kust van Lombok. Prachtig! Ik zou het willen omschrijven als: semi-authentiek toeristisch met een vleugje rasta en flower power.

Geen gemotoriseerd vervoer, wel fietsen en de ”Gili Ferrari” (paard en wagen), een prima manier om je te verplaatsen op het kleine eiland.
G&GJ hebben hier nog een duik gemaakt, Arie en ik (de golden oldies) hebben de fiets gepakt en een beetje rond gecrossed, cocktailtje of sapje pakken op paradijselijke plekjes en bijkomen van alle indrukken van de laatste weken.
‘s Avonds (na het happy hour!) heerlijk eten op het strand, verse vis van de BBQ, al met al een perfecte afsluiting van onze trip, want morgen (de 15e) gaan we naar Kuta en de 17e vliegen we om half drie PM, dat dachten we tenminste…
We willen inchecken en zien dat we pas om 20.15 uur vertrekken! Dus nog een bonusdagje Kuta (hebben wij weer, ha ha )

Geschreven door Holamo.ontourintheEast