Na 4 heerlijke dagen aan zee werden we met 2 taxi's ( geen ambulance maar dat scheelde niet veel!) het binnenland ingereden met als eindbestemming Ubud. Onderweg nog het waterpaleis van Tirza Ganang bekeken, en een koffieplantage waar ze oa de beroemde luwak koffie maken.
De Indonesiërs hebben moeite om de f of v te zeggen, five wordt fibe, seven wordt seben en koffie wordt koppie. We dronken hier dus een lekker koppie koppie.... De luwak koffie wordt gemaakt van de gefermenteerde uitwerpselen van een katachtige, heel zielig eigenlijk want ze stoppen die beestjes vol met koffiebonen die ze dan maar weer uit moeten poepen. We hebben een kopje geproefd, ik vond het niet bijzonder en zou zeggen: nie kope nie koppie luwak koppie.

Ubud is een zeer druk plaatsje met onmeunig veel winkeltjes, prachtige houtbewerkings werkplaatsen en andere handwerk ambachten, maar door het enorme toerisme en de drukte is het eigenlijk helemaal niet leuk meer. Ons guesthouse Bramasana (remember the name!) lag aan de drukke straat maar had een heerlijke rustige binnentuin met zwembad.
's Avonds hebben we nog wel genoten van een prachtige dansvoorstelling (althans Arie, Gies en ik, GJ en Jasper hadden moeite om de rit uit te zitten)

Onze patiënt Arie heeft zijn eigen operatie aan de teen goed uitgevoerd en is aan de beterende hand, onze patiënt GertJan is na 3 dagen pijn en strompelen nog niet veel verder, dus toch maar even naar de dokter in Ubud. Volgens zeggen zijn ze uitstekend en vriendelijk behandeld, er is een foto gemaakt en er was gelukkig geen fractuur te zien, met forse pijnstilling en een kruk moet hij de komende dagen door zien te komen.

Tsja, en dat stuurt natuurlijk onze wilde plannen een beetje in de war, maar goed, change of plan:
GJ op het ligbed (had de hele nacht niet geslapen), Jappow ernaast (was al een paar keer eerder hier geweest en vond het wel best) en Gies, Arie en Rietje met de GoJek taxi dus maar naar de Tegenungan Waterfall.

Mensenkinderen wat een drukte ook hier, verkeerde tijd, verkeerde plaats, enfin, we hebben ons er wel een paar uur vermaakt en dachten tegen het eind van de middag de jongens maar weer eens op te zoeken.
Tig auto's op de P plaats, maar allemaal wachtend op de toeristen die ze zelf gebracht hadden, we konden er wel een krijgen tegen 300.000 roepia's maar dat vonden we voor 5 km een beetje te zot, op de heenweg hebben we 40.000 betaald (tjsa het blijven Blanda's he)

Dus toch maar weer via de app een GoJek taxi besteld die er snel was. "Where to mrs?" Ja, da's 'n goeie... ik had dit niet geboekt en wist het niet meer , Gies wel: "Brasamara Guesthouse!""zeker weten?"" Ja hoor, ik heb het vanmorgen met GJ bij die dokter en zo zooooo vaak gezegd..." OK, Brasamara Guesthouse dus.
Taxichauffeur: "No find Brasamara , mrs..." Huh, no find? "Is in Ubud?" "Yes, is in Ubud, vlakbij grote BBQ restaurant" (zijn er tig van in Ubud) en Arie "en also with a Galery"( zijn er mogelijk nog meer van)...Daar stonden we dan in den vreemde, niet wetend waar we woonden.Ik pieste zowat in de broek van het lachen en Arie werd helemaal pissig omdat we om 5 uur onze was op moesten halen, sluitingstijd van de laundry. "Dat halen we nooit, wie komt te laat" Maar ach, we hebben het al vaker gezegd, vake buj te bange

Dus de hulptroepen ingeschakeld en gebeld: " GertJan, hoe heet ons guesthouse?" "Bramasama, hoezo?" "Eh... niks, laat maar...."
Binnen 15 minuten had onze driver ons in Bramasama Guesthouse, na eerst nog even langs de wasserette te zijn gereden zodat we morgen weer in een schoon en fris kloffie onze reis kunnen voortzetten.

Helaas dus geen fietstocht, rafting of rijstvelden wandeling , maar wel de zekerheid dat je niet IN maar wel OM Ubud moet zijn! (met Bramasana als prima uitvalsbasis)

Naschrift: Gies was mogelijk toch wel een beetje van de wappes want het is wel raar dat je de sterke Kajput olie ( had GJ gekregen van de manager hier, voor zijn heup) in je oor druppelt ipv de originele oordruppels die er in moesten. En hoe dat afloopt....?

Geschreven door Holamo.ontourintheEast