Tijdens een paar flinke regenbuien reden we richting Vancouver. Jammer want daardoor was een deel van de prachtige route niet of nauwelijks te zien. De verkeersdrukte en de hier en daar blank staande wegen, merkwaardig genoeg zelfs tegen de berghelling op maakte het rijden een inspannende bezigheid.

Na even zoeken kwamen we in Vancouver Horshoebaai bij de juiste Ferry uit.
We waren net iets te laat om de boot die op dat moment al werd geladen nog te kunnen nemen. Wachten op de volgende dus. Rond 12.30 uur scheepten we in en kort daarna voerden we richting Vancouver eiland. Ondank de de gratis Wi-fi aan boord kregen we het niet voor elkaar de blogs van de laatste dagen te versturen.

Na een overtocht van anderhalf uur op Vancouver eiland aangekomen zetten we koers richting de van te voren uitgezochte campground Stoltz Pool in het Provinciaal Nationaalpark Cowichan River. De routeplanner bracht ons via een aantal binnenwegen in het midden van nergens. Waar volgens de coordinaten de Campground moest zijn was alleen maar bos. Gelukkig zagen we een bordje dat verwees naar de zes kilometer verderop gelegen campground. De door het bordje aangewezen weg was niet al te best, of beter gezegd helemaal niet best. Niet alleen was de gravel weg erg hobbelig en zat die vol met gaten maar na de regenval van vandaag was het ook nog eens een grote modderbende en stonden de gaten vol met water. Hierdoor kwam de camper er uit te zien alsof we er Parijs-Dakar mee hadden gereden. Wel ging de weg door een prachtig bos met zwaar bemoste bomen met een ondergroei van uitbundige varens. Uitkijkend naar de ingang van de campground gebeurde wat we al min of meer voorspeld hadden. De slechte weg eindigde plotseling op een redelijk goede asfaltweg waarover we de laatste anderhalve kilometer naar de campground af mochten leggen.

De campground zelf is in een prachtig bos gelegen met een houtopstand van voornamelijk Red ceders en Douglassparren met hier en daar een Maple leave. Ook hier zijn de bomen zwaar bemost en groeit het baardmos overal nog weelderig. Het lijkt wel een regenwoud. Volgens de parkranger die langs kwam was het dat vandaag met de hee dag regen ook. Langs de campground gaat een prachtige rivier, de Cowichan rivier.
De bladeren van de Mapje leave zijn hier in het milde klimaat en op deze hoogte nog fris groen en vertonen nog weinig herfst kleuren. De herfst is hoger in de bergen al veel
verder.

Ondank zo en dan een paar spetters regen hebben we toch heerlijk buiten bij het vuur kunnen eten en was het zo al laat in de avond.

Geschreven door Hobbelink48