Vandaag op tijd met stralend weer van Wilcox campground vertrokken richting Jasper. De besneeuwde bergen hadden in de opkomende zon gouden toppen. Volgens Harm waren dit de gouden bergen die ons beloofd waren. Zo te zien lag er meer sneeuw op dan gisterenavond.
Wel moesten we op de campsite na en flinke nachtvorst de kraan ontdooien om een beetje water in te kunnen nemen. We zaten dan ook op ruim 2000 m. hoogte. Dat ontdooien duurde even maar met een ketel warm water over de leiding kwamen we een heel eind. Meteen maar het vuile water in de daarvoor bestemde put gedumpt.

De campgrounds, campingen kun je het zeker niet noemen zijn grote bospercelen met één weg als in- en tevens uitrit. Via die weg kom je op een netwerk van slingerwegen die rond door het bos lopen. Aan deze wegen zijn open plekken gemaakt waar je de camper neer kunt zetten. Soms met een picknickbankje en een vuurplaats, een toilet op het terrein en hier en daar een kraan en soms met helemaal niets. Ja, alleen dan een voor de beren onbereikbare vuilnisbak. (Zie foto). Die vind je overigens ook midden in de dorpen. Andere gebruikers van de campground met tenten of campers verneem je amper. De grote van de terreinen variëren van twintig tot soms over de honderd kampeerplekken. Ook op de grotere campgrounds hoor je de stilte.

Onderweg richting Jasper nog een paar mooie (uitzicht)plekken bezocht waaronder de Athabasca fals. Langs de weg nog een paar withetail herten gezien. Uiteindelijk via een prachtige alternatieve route het dorp Jasper binnengereden. Daar eerst met verbazing naar een kilometers lange trein staan kijken. Voor en achter de trein enkele zware diesel lokomotieven en op meerdere plaatsen tussen de wagons ook. De trein stond ruim twintig minuten stil op een overweg maar niemand scheen zich daar druk over te maken.
Jasper is op zich een leuk plaatsje met, zeker in deze tijd van het jaar aanmerkelijk minder touristen dan Banff.

In Jasper de nodige boodschappen gehaald, Harm en Janny al hun fanmail gepost, een hapje gegeten en getankt. In het infocentrum met gratis Wi-fi even de mailtjes en appjes gecheckt en de blog verstuurd. Gerrit kocht er een vogelboek om de Noord Amerikaanse vogels die we helaas spaarzame zien te kunnen determineren. De vriendelijkheid van de Canadezen die we tot nu toe ontmoet hebben is opvallend.

Daarna verder in noordelijke richting naar de camping Snaring gereden. Dit gebied waar de campground middenin ligt werd midden 1800 ontdekt door Dr. James Hector van de Palliser expeditie. Hij zag dat de indianen in dit gebied met strikken gemaakt van taaie groene twijgen het wild vingen en noemde de indianen daarom the Snaring Indians (strikken indianen). Ook de aan de campground grenzende snelstromende rivier draagt de naam Snaring river. De bergen langs de rivier zijn lichter van kleur dan de bergen die we tot nu toe zagen. Sommigen lijken we uit mergel te bestaan.
Een prachtige omgeving om te kamperen. Het lijkt er op dat de GPS van de nieuwe versie van dit programma (Pindat) kennelijk niet werkt anders konden jullie op de kaart precies zien waar we zitten. Maar dat kunnen wij niet controleren.

Met het prachtige weer van vandaag hebben we een deel van de middag lekker in de zon aan de rivier doorgebracht.
Daarna boven een door Harm deskundig aangelegd vuurtje heerlijke hamburgers gegrild. Soms belande een hamburge in het vuur maar daar wist Hanneke met haar vuurvaste handen wel raad mee. Uiteindelijk hebben we ze allemaal met of zonder zwarte rand samen met een lekker broodje opgegeten.

Vanavond nog heel lang buiten bij het vuur gezeten. We zitten hier dan ook 1000 m. lager dan de vorige nacht. Dat scheelt meer dan twee jassen.

Geschreven door Hobbelink48