Vandaag richting Bordeaux gereden. Voorspoedige rit over een flinke traject autobaan met een dito aantal tolpoorten. Hanneke dacht al dat de kilometers hier langer waren dan bij ons.
In Cavignac, vlakbij Bordeaux de camper op een parkeerplaats naast de muur van een oud kerkhof gezet. Op de parkeerplaats staan nog twee campers. Een niet al te jong Nederlands stel en een niet al te oud Engels koppel. Ook staat er een oude vrachtwagen waarvan zo te zien in de laadruimte een jonge Fransman met zijn hond woont. Het Engelse stel is een gezellig koppel dat niet vies is van een flinke borrel en de nodige hoeveelheid wijn.
Vanavond ging ik even de greppel over die de parkeerplaats scheidt van een aangrenzende wijngaard. Ik liep daar even rond om bij een daargelegen bosje een enorme eik te bewonderen. Ik was nog maar net terug bij de camper of er kwam een zwerverachtig type tussen de wijnranken door gesneld, ondanks het feit dat hij mank liep. Op een afstand begon hij al luidruchtig te vragen wie het lef had gehad om aan de andere kant van het greppeltje te komen. Tenminste dat kon ik uit zijn non-verbale gedragingen opmaken. Bij ons gekomen heb ik geprobeerd hem duidelijk te maken dat ik degene was geweest die hij zocht. Dat lukte maar ten dele. Hij was er niet tevreden mee en dat liet hij goed merken ook. Bij ons zouden ze zeggen "er was geen woord Frans bij", maar dat was nu juist het probleem, het was allemaal Frans, tenminste daar moest het voor doorgaan. Ik geloof dat, al sprak ik vloeiend Frans, ik deze man nog niet kon verstaan. De kleding vn de man was te vies om aan te zien en wat er onder de kleding zat zal niet anders geweest zijn. Vreselijk! De man liet zich bij ons in het gas zakken en ging er eens even voor zitten om zijn verhaal te doen. Na enkele tevergeefse pogingen gaf hij het op maar bleef nog wel geruim te tijd zitten om ons op zijn manier een aandachtig te bekijken. Toen liep hij de wijngaard in en rukte en verdroogde tros druiven van een rank (betere waren er niet had ik al gezien) en liep, terwijl hij de druiven met zijn mond van de tros los trok tussen de campers door en verdween uit zicht.
Daarna zijn we het dorpje Cavignac nog even ingelopen om een kop koffie te drinken maar het leek uitgestorven. Evenals de oude begraafplaats naast onze camper waarop alleen maar grote fammilietombes stonden. We verbeelden ons zelfs een lijklucht te ruiken maar die kan ook uit het troosteloze dorp gekomen zijn.

Geschreven door Hobbelink48