Vandaag eerst de grotten in Postojna, de Skocjanske Jame bezocht. Deze door Unesco tot Wereld natuurerfgoed verklaarde grotten gelden als de grootste en mooiste van Europa. Groot waren ze zeker en van wat wij tot nu toe gezien hebben waren ze zeker de mooiste. Helaas geen foto's op de tablett.
Vandaar binnendoor richting Ljubljana en net buiten deze stad een camper plaats opgezocht bij een restaurant annex boerderij of andersom. Als je in het restaurant gaat eten mag je de camperplaats, die van alle gemakken voorzien is gratis gebruiken.
Aangemeld in het restaurant en aangekondigd dat we zouden komen eten. Reserveren was niet nodig.
Nog even lekker in de zo'n gezeten. Hanneke druk met haar kleurplaten en ik met een boek. Onderwijl de verrichtingen gevolgd van de restaurant-/camperplaats eigenaar die met behulp van zijn vrouw en enkele buren bezig was een geit uit zijn veestapel te vangen. Nadat de buren kennenIijk steeds weer de verkeerde geit te pakken hadden duurde het even voor ze uiteindelijk de juiste geit in de houtgreep hadden.
Aan het begin van de avond zijn wij natuurlijk, voornamelijk met het oog op de gratis camperplaats in het boerenrestaurant gaan eten.
De ober, die gezien zijn kleding en bijbehorend onverzorgd uiterlijk, vermoedelijk net op de boerderij van de buren aan het werk was geweest raadde ons het menu van de dag aan. We begonnen met een flinke kom preisoep met erg droogbrood, vervolgens geprakte aardappelen, doperwten met een enkel worteltje en een bak salade in vocht dat of via de koelkast bij de salade terecht was gekomen of op culinaire wijze toegevoegd. Oh ja, een flink stuk vlees van onbekende herkomst. De prijs was er dan ook naar, €.11 en nog wat p.p.
Plots kregen we een onderbuik gevoel dat het vlees wel eens van de geit kon komen waarvan wij getuige waren geweest dat die met vereende krachten gevangen werd.
Toen we na het eten al weer enige tijd buiten zaten zagen we tot onze grote geruststelling de geit plotseling weer tevoorschijn komen (zie foto). Waarom de geit zonodig gevangen moest worden bleef onduidelijk.
En toch hebben we het goed naar de zin. Morgen gaan we Ljubljana bezoeken met openbaar vervoer. Een avontuur op zich.

Geschreven door Hobbelink48