Vandaag weer op tijd op voor een nieuwe reisdag. Maar eerst tanken, met de afstanden hier is een tank snel leeg. Hierna rijden we verder langs de kust. Onze eerste stop is al snel. Hiet zijn zee olifanten. Er lagen er een heleboel en in zee speelden er ook nog veel. Het landschap is hier weer heel anders. Het is meer bergachtig met bergwegen. Vaak stijgen en dalen met scherpe bochten. Erg gevarieerd en mooi.voor mooie stops rijden we eigenlijk verkeerd, je moet steeds de weg over. Voor het rijden zelf is het lekker met de zon in de rug. We rijden in noordelijke richting. Toch stoppen we af en toe op mooie plekken. Steeds een schitterend uitzicht op zee en de golven die op de rotsen of strand slaan. Vlak bij Monterey gaan we de 17 miles drive rijden. Het is een tolweg, maar erg mooi. Er staan hele mooie huizen en prachtige uitkijkpunten. Er staat onder andere een oude eenzame cypres op een rotspunt midden in het water. Hij is inmiddels 250 jaar oud. Er omheen zijn veel grote aalscholvers. Dan zien we ineens zee otters, wel geholpen door iemand die ze gespot had. Erg mooi om te zien hoe ze op de rug drijvend hun schaaldieren op een steen kapotslaan op hun buik. Ze waren wel een stukje weg, maar met de verrekijker en telelens waren ze goed te zien. Eindelijk heb ik ze in het echt gezien. Inmiddels was het al in de middag en we waren nog niet eens op de helft van vandaag. Dus maar doorgereden. Ook dit stuk was mooi, maar bood gelukkig minder uitdagingen voor ons om te stoppen. Gelukkig maar, want anders waren we nu nog niet in San Francisco. Na ingecheckt te zijn eerst maar een borrel en dan kijken voor iets te eten. Het blijkt dat we niet in de beste buurt zitten. Veel daklozen, tentjes op de stoep en langseen blok drugsdealer. Maar niet te laat terug zijn. Het lijkt of we in chinatown zitten. Allemaal aziatische eettentjes. Uiteindelijk lekker gegeten en niet duur. Het weer vandaag was onbewolkt, zonnig en rond de 20 graden. Wel een stevige frisse wind. Je kan wel en niet zonder vestje buiten lopen.

Geschreven door Harms.reisblog