Vandaag was het eindelijk zover! We gaan naar Edinburgh. 2 jaar geleden wilden we al gaan, maar in verband met Corona werd dit uitgesteld, maar nu gingen we eindelijk. Om 4 uur ging de wekker, want rond kwart over 5 zouden we vertrekken. Na een bakje koffie en een korte wandeling met de honden gingen we richting Schiphol. Daar kwamen we rond kwart over 6 aan, mooi op tijd! Onze vlucht zou om 8:05 uur vertrekken. Nadat we afscheid hadden genomen van Ed konden we gelijk richting onze gate (6D), we hadden de dag ervoor al online ingecheckt, dus dat hoefde niet meer. Bij de beveiliging moesten er natuurlijk weer koffers open (dit keer was het juist niet Tristan zijn koffer). Het bleek om een deodorant te gaan die tijdens de scan niet herkend werd. Ik kwam er daar ook achter dat mijn knijpyoghurt in mijn schoudertasje open was gebarsten, dus mijn portemonnee zat onder de smurrie en Aidens en mijn paspoort gelukkig alleen een beetje aan de onderkant. Met een aantal papieren zakdoekjes en een door de beveiliging gebrachte rol papier kon ik de boel zo goed en kwaad als het kon yoghurtvrij maken. Daarna voor Aiden en flesje water gehaald en voor Tristan een broodje, die hij lopend richting de gate op at. Omstreeks 7:15 uur kwamen we aan bij de gate. Daarvandaan zouden we met een bus richting het vliegtuig vervoerd worden. En half uurtje later zaten we in de bus en even daarna in het vliegtuig. Precies op tijd vertrokken we richting Edinburgh. Na 1 uur en een kwartier vliegen landden we op Edinburgh Airport. Nogmaals door de paspoortencontrole, daarna Britse ponden gepind en toen naar de uitgang op zoek naar de bus. Nou die was zo gevonden, dat was gelukkig duidelijk aangegeven. Hij stond al klaar en na een minuut of 5 reden we al richting Centrum. De eindhalte was bij Scott Monument, een Victoriaans herdenkingsmonument voor de schrijver Sir Walter Scott, met 287 treden naar de spitse top. Daar aangekomen moesten we ons nog even vermaken want we konden pas om 11 uur inchecken. Even via internet gekeken waar je glutenvrij kon ontbijten en vlakbij de eindhalte van de bus zat breakfast/lunchroom Urban Angel. Hier hebben een heerlijk ontbijtje gegeten, Aiden had hummus en bonen op (glutenvrije) toast, Tristan gebakken eieren met geitenkaas in tomatensaus op toast en ik had Griekse yoghurt met banaan, chocolade en granola, een dusdanige grote portie dat Tristan mij moest helpen om het op te krijgen. Omdat het van Urban Angel naar het appartement en half uur lopen was en we best een beetje moe waren, hebben we maar een Uber besteld en na 3 minuten stond die voor onze neus. 10 minuten later waren we bij ons appartement, 1 Viewcraigstreet. Bij de ingang hingen diverse sleutelkastjes, dus even proberen welke de onze was en bij de 2e poging hadden we de goeie. Ons appartement was op de 3e verdieping en je had direct zicht op Arthur's Seat. Het appartement zag er heel netjes uit. En grote huiskamer en keuken en 3 slaapkamers en 2 badkamers. We verdeelden de kamers en gingen daarna een paar boodschapjes doen bij de Tesco aan de overkant van de straat. Toen was het tijd voor een klein middagdutje, zodat we vanavond wakker zouden blijven bij de spookbustour. Na ons dutje gingen Tristan en ik even de stad in. We liepen over de Royal Mile naar Edinburgh Castle. Onderweg kochten we een paar souvenirtjes en we keken gelijk waar we die avond moesten zijn voor de spookbustour. Daarna weer terug naar het appartement, naar Aiden. Daar aten we een zelfgemaakte pasta met champignons en konden we nog even relaxen tot een uur of 8. Toen richting de spookbustour. Het was een leuke rit en onze host vertelde veel verhalen over heksen, geesten en seriemoordenaars. Onderweg gingen we nog even uit de bus bij St. Cuthberts Kirkyard, waar er weer een verhaal werd verteld over de geest van een klein meisje dat daar rondwaarde. De bus vervolgde daarna zijn weg door Edinburgh en de geest van "Granny" bleek nog in de bus te zijn. Gelukkig liep als goed af en na een goed uur arriveerden we weer op de opstapplaats en konden we weer veilig de bus uit. Nu lekker ons mandje in. Morgen gaan Tristan en ik Arthurs Seat beklimmen.

Geschreven door Gabriellesvakanties