Nou mama, pak je koffer maar. Ik heb de Portugese hunk gevonden dus je vakantieadres in Porto is geregeld! 😜

Dat is natuurlijk een grapje. Ik vlieg vandaag gewoon weer terug naar Nederland, maar stiekem baal ik daar wel een beetje van. Ik heb een aantal plekken nog niet kunnen bezichtigen en ik ben erg verliefd geworden op dit prachtige land dus volgend jaar deel 2. 😉

Gisteren werd ik om 08:30 opgehaald voor een trip van 9 uur door de Douro Vallei. Dat is ongeveer anderhalf uur rijden. Ik keek uit naar een zwart busje en ik zag een zeer aantrekkelijk ogende man vanuit een busje heel enthousiast naar me zwaaien. Ik deed de deur naast hem open en ik keek in de meest prachtige lichtgroene ogen en ik zag dat de bewondering wederzijds was. Ik was "de co-driver" uit Nederland en achterin zaten een stelletje uit Chicago, een stel uit Hong Kong en een fantastisch Brits ouder echtpaar uit de Cotswolds. Ze hebben een huis met 6 badkamers! en het waren zulke toffe mensen. Leuke groep dus.

Even weer terug naar onze chauffeur. Ricardo is zijn naam. Hij vraagt me de hemd van het lijf en het voelt regelmatig alsof er niemand anders bij is tot groot vermaak van de rest van het groepje die natuurlijk getuige zijn van ons geflirt. Of nou ja, "geflirt", we gingen nogal in elkaar op, laat ik het zo zeggen. De trip naar de vallei was zo waanzinnig mooi! Door de bergen waar de mist en wolken boven de rivier hangen met de zon erbij. Ik was dus in de wolken. Ondertussen gaf Ricardo heel veel informatie over de regio, historie Portugese mensen, maar hij begon met een introductie. Hij is vrijgezel, 34, heeft twee kinderen en co-ouderschap en voordat hij kinderen kreeg was hij een vervent backpacker. Hij mist het reizen heel erg.

We zijn naar prachtige plekken geweest waaronder een wijnboerderij die tafelwijnen en Port maakt die allemaal wordt getransporteerd naar Gaia. Het is allemaal handwerk en zwaar. Ze lopen met manden met druiven door de bergen en het wordt door locals gedaan. Het wordt steeds moeilijker om mensen te vinden omdat ze het minimumloon van 500 euro per maand krijgen. Steeds meer kinderen vetrekken naar de grote steden om te gaan studeren en ik kan ze geen ongelijk geven. We krijgen het hele proces uitgelegd. Daarna hebben we een prachtige boottocht gemaakt door de bergen en hebben we ergens buiten een waanzinnig lekkere lunch gehad!

Op de terugweg bleek dat Ricardo een behoorlijke talenknobbel heeft en hij wilde van alles en nog wat weten in het Nederlands. Hij vroeg of ik dat allemaal nog even naar hem wilde appen. Ik had zijn mobiele nummer wel in de mail. Eigenlijk moest hij mij als eerste weer afzetten, maar dat wilde hij blijkbaar niet, want hij stelde voor om me naar de stad te brengen en uiteindelijk besloot ik dat ik nog niet naar Café Majestic was geweest dus daar ging ik heen. Toen vertelde hij in welke volgorde hij er mensen uit ging zetten en mij als laatste. Iedereen in een deuk natuurlijk. Nadat de rest was afgezet waren we dus met zijn twee. En ik dacht, nou die gaat me eens even goed versieren, maar hij zei: kom hier, geef me een knuffel en twee zoenen op de wang. Ze zijn best hoffelijk, die Portugezen. We hadden afgesproken dat ik hem zou appen.

Met een grote grijns op mijn gezicht ging ik naar Café Majestic and Majestic it was! Het is een heel duur café met een prachtig interieur waar J.K. Rowling ook altijd zat en ik heb daar de lekkerste cheesecake ooit gehad.

Ricardo en ik appten heel wat af. Vrijdag was hij vrij dus hij wilde me meenemen naar allerlei mooie plekjes die hij als local natuurlijk goed kent, maar ik vertelde hem dat ik nog maar 1 dagje had en donderdag weer naar huis vloog. Toen is hij gisteren na het werk alsnog naar me toegescheurd zodat we elkaar nog konden zien. Zo leuk!

Vannacht kwamen er allemaal straalbezopen Spanjaarden keihard zingend en herrie makend terug van een voetbalwedstrijd dus ik heb geen beste nacht gedraaid. Ze hadden nog lang lawaai. Ik wil nog niet naar huis, maar aan alle mooie dingen komt een eind. Wat Portugal betreft kan ik iedereen aanraden om te gaan! Het is zo'n mooi land en de Portugezen zijn heel vriendelijk! Ik heb me in en rond Porto erg thuis gevoeld.

Mijn afscheid was ook bijzonder. Ik had voor het eerst een taxichaufeusse. Ze sprak geen woord Engels dus ik kon mijn Portugees oefenen en ze was heel lief. Toen ze me afzette bij het vliegveld zei ze dat ze me een mooie, lieve meid vindt en ze gaf me een knuffel en een zoen. Zo schattig!

Ik zit nu in de trein naar Zwolle. Gadver, wat klinkt dat stom. Binnen no time is het weer gewoon. Tot snel lieve volgers!

Geschreven door Frederika