Vandaag zijn wij wederom de grotten ingedoken. Dit keer waren de Šcocjan Caves aan de beurt op aanraden van Victor a.k.a. Peter R. Hij gaf aan deze grotten nog mooier te vinden dan de Postojna Caves omdat ze natuurlijker zijn en minder toeristisch. Je moet sowieso naar beide gaan! Wat een sprookjesland is dit zeg! Deze grotten waren wat duisterder en magischer en de rivier de Reka stroomt er doorheen. Wederom waanzinnig mooi, maar we kunnen het niet laten zien, want we mochten in de grotten zelf geen foto's maken. (ik jat er 1 van internet voor een impressie) De ontdekkers van de grotten hebben doodenge, hoge paden in de grotten gemaakt en deze worden nog steeds gebruikt. Ze gebruiken nog steeds Karbit voor hun verlichting, net als in 1852. Heel bijzonder.

Daarna wandel je nog een stuk door de mooie, groene natuur. Slovenië doet heel erg aan Oostenrijk denken vinden wij.

Om de "kou" te ontvluchten zijn wij naar de stad Piran gereden. In deze kuststad was het weer heel erg warm. De stad ligt vlakbij Italië en je waant je dan ook in Venetië.

Nota bene! Aangezien ik de navigator van het stel ben gaat het natuurlijk wel eens mis. Ik vertelde google maps om naar de Šcocjan Caves te gaan en daar gingen we dan! Een half uur rijden. Mooi! Alleen kwamen we letterlijk midden in de bossen uit en niet bij grotten. Dat bleek nog 41 minuten rijden te zijn. Oeps! :) Rifca zei al vrij snel dat dit niet kon kloppen, maar ik navigeer toch, dus wat kan er mis gaan! Na nog een paar kilometer door de prachtige bossen (het was wel een hele mooie route) waren we eindelijk weer in de bewoonde wereld. Verder is discussiëren over hoe je een plaatsnaam spelt ook niet handig vlak voor een afslag, want die hebben we dus ook gemist en moesten 11 km omrijden. We hebben flink gelachen.

Morgen staat Ljubljana op het programma.

Geschreven door Frederika