Na een vertraging van anderhalf uur zijn we op maandag 4 mei veilig en wel met een klein vliegtuig in La Paz geland.

Onderweg naar ons hostel keken we onze ogen uit. Wat een grote en chaotische stad! Er is zoveel gaande dat je niet zo goed weet waar je moet kijken. Het verkeer lijkt ook één grote chaos, maar het werkt. Overal op de stoepen zijn hele marktstalletjes uitgestald dus je moet goed je best doen om je overal langs te kunnen manouvreren.

Onze vrienden Naz en Lauren waren ons al aan het opwachten in ons hostel om de pampas tour te boeken naar de amazone in Rurrenabaque. Hierna hebben we erg laat geluncht en omdat Jake de death road aan het fietsen was (nee, dat gaan Anja en Freek niet doen!) hadden we pas om 21:00 voor het diner afgesproken en wel in een Nederlands restaurant. Anja en ik zaten aan de Gado gado. Het was erg lekker. :)

De volgende dag gingen Naz en Lauren de death road fietsen. Anja en ik zijn met Jake en een bevriend stel op pad gegaan. Wij zijn naar het Estación gegaan om daar in 's werelds hoogste en langste kabelbaan (Teleférico) de stad te bewonderen. Echt een leuke ervaring, maar waarschijnlijk nog leuker als het donker is en je ook alle lichtjes van de stad kan zien. La Paz is het mooist als het donker is vind ik. Deze kabelbaan is niet in het leven geroepen voor het toerisme, maar om het woon- en werkverkeer te vereenvoudigen en om de uitstoot van uitlaatgassen te verminderen. Het is dan ook spotgoedkoop.

De volgende ochtend was het dan zover! We zouden naar de amazone vliegen vanaf de militaire basis. Een uur nadat we op het vliegveld waren kregen we te horen dat het noodweer was in Rurrenabaque en dat de vlucht in ieder geval flink vertraagd was. In de tussentijd zijn we maar gaan kaarten om de tijd te verdoen. Na uren te hebben gewacht is de vlucht uiteindelijk geannuleerd. Een andere vlucht op dezelfde dag was helaas niet meer mogelijk, maar voor een dag later gelukkig wel.

Ons vliegtuig zou donderdag om 10:50 moeten vertrekken, maar we zaten om 10:50 nog te wachten en er was geen personeel te bekennen. Na een minuut of 20 kwam er gelukkig beweging in en konden we gaan boarden in een ini mini vliegtuigje waar 20 mensen in pasten. Naast elkaar zitten was dan ook geen optie. Je moest al bukkend (ja, zelfs ik) het vliegtuigje in. Ik vond het wel een beetje spannend, maar het was een goede vlucht. We landden letterlijk op een veld naast een zandbaan en we werden met busjes vervoerd naar wat moest doorgaan voor een soort vliegveld.

Hier zijn we in een 4x4 jeep vervoerd naar bestemming. It was a bumpy ride. ;) De rit zou drie uur duren, maar duurde rond de 4,5 uur door een aantal keer autopech. Dit kwam door de hevige regenval, maar gelukkig kon de chauffeur met wat huis, tuin en keukenmiddelen de boel weer oplappen.

Na een boottocht van twee uur door de amozone zijn we naar onze lodge gebracht. Hier sliepen we met 7 man onder klamboes, want aan muggen geen gebrek hier.

De volgende ochtend ging de groep op anaconda jacht. Met rubberlaarzen door de modder banjeren kon mijn teen nog niet helemaal aan dus ik bewaakte het fort. 's middags gingen we op piranha's vissen. Ons vriendinnetje Lauren viste de ene na de andere uit het water dus we hadden genoeg piranha's om 's avonds te verorberen. Echt lekker!
's avonds zijn we er weer met de boot op uit gegaan om kaaimannen te spotten in het water. We hebben gedurende de hele trip sowieso aardig wat grote kaaimannen gezien. We zijn helemaal lek geprikt tijdens de boottocht, maar wat maakt dat uit. De sensationeel mooie sterrenhemel en de reflectie van de sterren in het water zijn zo sensationeel mooi! Ik heb alleen maar omhoog zitten kijken.

De dag erop moesten we voor dag en dauw opstaan om de zonsopgang te kunnen bewonderen. En dit was het meer dan waard! Wauw! Na de lunch zijn we (ik zeg we, maar ik bedoel Anja en nog twee meiden) met roze dolfijnen wezen zwemmen. Omdat er in deze rivieren ook kaaimannen en piranha's zwemmen pasten de meesten van ons. Volgens de gidsen kwamen die niet in deze stukken, maar we zaten gewoon middenin de rivier dus lekker zonnebaden was voor de meesten het vertier. Het was een heerlijk tripje. Zaterdagavond zijn we lekker uit gegaan in La Paz.

Morgen gaan Anja en ik naar Valle de la luna en 's avonds vertrekt onze bus naar Uyuni waar we de zoutvlakten gaan bewonderen. Keep you posted!

Geschreven door Frederika