Halverwege de ochtend kom ik bij de grens van België en Frankrijk. Deze wordt "bewaakt" door een Franse douanier met zo'n typisch "de Gaulle" petje. Er staat een fietspelgrim een foto van te maken. Hij is niet te missen met zijn gele helm en gele Ortlieb tassen, daarom had ik hem eergisteren ook al gezien bij een stopje. We besluiten samen door te fietsen.
Pascal van Laere was Managing Director bij Continental Foods, een grote producent van o.a. de Campbell soepen en de D&L sauzen. (mijn favoriete whiskysaus!) Helaas voor hem is het bedrijf overgenomen door zo'n agressief hetchfonds, en moest hij het veld ruimen. (met een goede regeling). Hij verwacht dat het geen probleem zal zijn om een andere baan te vinden, vandaar de keuze om deze lang gekoesterde wens nu te gaan vervullen. Grappig om iemand te ontmoeten die aan de productie kant van de levensmiddelenhandel zat en ik aan de verkoopkant bij AH en daarna Etos. Op zo'n dag fietsen leer je elkaar goed kennen! Ons fiets tempo ligt gelijk, alleen klimt hij wat sneller, maar met tegenwind ben ik weer de man.
Pascal overnacht in hotelletjes e.d. dus fietst hij altijd wat langer door. De teller eindigt dan ook vandaag op 120 kilometer. We nemen afscheid en ik fiets de spitstijd van Cambrai in en dat maakt zoeken naar een camping wat lastiger. Uiteindelijk vind ik de camping. Op een langgerekt veld staan wat bejaarde Engelsen met campers.
Tegenover de camping staat een grillrestaurant, daar ga ik dus eten. Had ik beter niet kunnen doen, het is te duur en te eenzijdig van smaak, ook is er nauwelijks groente. Oke, gratis Wifi is natuurlijk wel leuk, alleen is mijn telefoon nu wel leeg. Snel naar de Engelsen

Geschreven door Frans-heemskerk.in.de.zon