Via het centrum van Mechelen ga ik naar het westen, richting Aalst. Het weer is nog steeds prima, 'morgens wat frisjes, maar volop zon.
Halverwege ontmoet ik een weer een fietspelgrim, een vrouw van 65, net gepensioneerd. Ik fiets een stukje met haar op en ben verbaasd over haar straffe tempo. Bij een heuveltje fietst zij mij eruit en dan pas zie ik dat onder de tassen een batterij verscholen zit! Zij heeft speciaal voor Santiago deze fiets aangeschaft i.v.m. haar reuma. Zij heeft 2 maanden voor deze reis uitgetrokken, ik slechts 1! Druk pratend fietsen we natuurlijk verkeerd en proberen dan weer aan te haken op de route. M.b.v. een wielrenner lukt dit, echter hij rijdt lek als hij stopt op het grindpad waar wij staan te zoeken. Hij zal wel gedacht hebben, is dit mijn beloning? Rond 13.00 uur stoppen we om een broodje te eten, en ja hoor, daar zit fietspelgrim van gisteren weer zijn boek te lezen op een bankje. Later vertelt hij dat hij bij de belastingen werkt, veel betaald verlof heeft en het tekort aan vrije tijd als onbetaald opneemt. De hotelletjes zijn vanuit Nederland al geboekt, gemiddeld rijdt hij 70 km per dag.
Samen fietsen we de rest van de dag langs de Dender. ( Regelmatig zien we groepen bejaarden op de fiets met voor en achterop een man met een waarschuwingsbordje. Ja fietsen zit de Belgen in het bloed.)
Bij Tournai zoeken zij hun hotel, ik fiets door naar de camping in Onkerzele. Dit blijkt een grote camping te zijn, meerendeel stacaravans die nu niet bewoond zijn.
Het complex heeft ook een natuurvijver met restaurant en groot terras. Voor al deze voorzieningen betaal je ook de hoofdprijs en het is door de grootsheid niet zo heel gezellig.
Later op de avond arriveert een Hollander op zijn racefiets en hij heeft een 3de wiel aan zijn fiets bevestigd.
Aan dit wiel hangt zijn bagage. Deze Amsterdammer is wielren fanaat en gaat hier enkele dagen koersen.
Zijn tentje plaatst hij naast de picknickbanken, legt daar zijn spullen op en organiseert vanuit hier zijn bagage voor de volgende dag. Ik deed dat altijd in mijn tentje! Dat ga ik dus anders doen en de tassen blijven voortaan op de fiets, dat scheelt ook ruimte met slapen

Geschreven door Frans-heemskerk.in.de.zon