De eerste weken in Frankrijk zitten erop. En we hebben alweer zoveel gezien en meegemaakt! Omdat het allemaal zeer voorspoedig gaat hebben we besloten zelfs nog een stuk naar het zuiden te fietsen alvorens weer naar het noorden. We willen immers niet te vroeg thuis komen. Die lus hebben we er nu op zitten en nu hebben we toch wel het gevoel dat we weer richting huis fietsen. Ook al hebben we nog zes weken. We zijn nu in Le Puy en Velay. Een prachtige plaats, mocht je de tour de France volgen, dan hebben jullie de beelden van de twee rotsformaties met de kapel en het mariabeeld vast gezien op tv. Onze camping ligt tegen de rost met de kapel aan, heel bijzonder. Hoe zijn we hier terecht gekomen? Vanaf Genève zijn we naar het zuid westen gefietst en kregen we gelijk het Franse gevoel. Andere huizen, muurtjes met stenen en graanvelden. Vrij snel na de grens van Zwitserland en Frankrijk hebben we de Via Rhona opgepakt. Een lange fietsroute langs, jawel, de Rhone. Erg mooi en gemakkelijk (soms ook wat saai) fietsen en dus ook populair bij andere fietsers. Sinds lange tijd kwamen we onze soortgenoten weer tegen. Zo ook kwamen we in Seysell een frans gezin tegen die net als wij vijf maanden reizen. Echter waren zij met de camper naar Griekenland gereden en fietsen (en treinen soms) weer naar hun huis in Brittanië, Frankrijk. Het klikte onderling meteen. Ook hun twee dochters van 6 en 8 speelden heel lief met Fabian, ze hebben Fabian zelfs zijn eerste zwembadervaring bezorgd, hij springt nu met veel plezier het water in, kopje onder! Vanaf nu extra opletten dus! Onze route ging dezelfde kant op, naar Lyon, dus we hebben vijf dagen met ze opgetrokken. Heel gezellig en ontspannen, ook omdat de meiden zich veel om Fabian bekommerden en wij onze handen dus even meer vrij hadden. Het was zo leuk dat we het jammer vonden toen onze wegen weer scheidde.

Een tegenvaller was helaas dat de pakketjes niet op het postkantoor in Belley lagen. De grote vraag is nog steeds waar ze dan wel zijn, want in Nederland zijn ze ook nog niet retour... Omdat onze matjes nu toch echt te lek waren om op te slapen hebben we besloten om in de decathlon in Lyon nieuwe matjes te kopen. De Franse meisjes hadden matjes van de decathlon en die hadden we een nachtje getest toen zij een nacht in hun hangmatten gingen slapen. Nou ja, getest... Zul je altijd zien, die nacht onweer! Dus midden in de nacht halsoverkop de matjes teruggebracht en onze eigen maar weer opgepompt. Om die vervolgens elke 1,5 uur weer op te blazen.... Maar goed, twee dagen later zouden we in Lyon zijn en vol verwachting op naar decathlon. Dat bleek uit te monden in een rampentocht. Lyon binnen fietsen ging nog voorspoedig, voornamelijk over fietspaden. Maar daarna stuurde de gps ons weer eens via een levensgevaarlijke weg recht een ondergrondse parkeergarage in. Dat kon dus niet, en na doorfietsen zagen we waarom. De decathlon zat in een enorm groot en hoog winkelcomplex. Echt enorm! En het was er ook megadruk, buiten en binnen. Geen goede plek dus om onze fietsen even onbeheerd achter te laten. Ook konden we nu zelf zien wat het terreur in Frankrijk heeft gedaan. Overal stonden politiebusjes en zagen we bewaking. We realiseerde ons dat we in hartje Lyon liepen bij het station en het grootste winkelgebied en dan weet je dat dit de locaties zijn van de aanslagen, bizar... Helaas konden we geen geschikte plek vinden om onze fietsen veilig achter te laten en de politie kon er niet op letten, zij konden immers ieder moment opgepiept worden vertelde ze ons. Zij gaven wel de tip om net te doen alsof we pech met de fiets hadden en met fietsen en al dat hele complex door! Haha, goede tip, maar niet te doen met onze beladen fietsen en hoogst waarschijnlijk krappe liften. Toen hebben ze ons gestuurd naar een bewaakte fietsenstalling die bij aankomst toch niet bewaakt bleek. Wel was daar een speeltuin dus Joshua en Fabian zijn daar gebleven en ik met lijstje in de aanslag het mega complex binnen. Na een zoektocht van minstens een half uur had ik eindelijk ergens op de derde verdieping de dacthlon gevonden. Hier gelukkig geen rij voor de ingang zoals wel bij de Primark waar ik langs kwam, maar de winkel was een grote chaos. Alsof die zojuist geplunderd was. Ik ging mijn lijstje afwerken en kwam al snel tot de conclusie dat ik maar zo snel mogelijk de winkel moest zien te verlaten. Alles wat we nodig hadden was er niet meer. Vanwege de zomerperiode werd mij gezegd. Ze konden ook niet vertellen wanneer het weer kwam. Ik heb toen maar de twee kindermatjes gepakt en een busje gas en snel weer naar de speeltuin. Pff, wat een hel! De matjes zijn niet al te best en liggen niet heel comfortabel maar ze lopen iig niet leeg. We bedenken wel weer een ander plan.

Vanaf Lyon zijn we naar het zuiden gefietst. Omdat het pakketje er niet was en we dus de route niet goed konden bekijken, hebben we deze keus een beetje op de gok gemaakt. Maar we wilden toch graag weer naar de bergen, richting het massief centraal, want dat geeft vaak de prachtigste landschappen en de rustigste natuur. Heel blij waren we met het Nederlandse gezin uit Muiden die we tegen kwamen op de camping in Tournon sur Rhône. Ook zij zijn vier maanden aan het fietsen met hun twee zoontjes en ze fietsen dezelfde route als ons naar huis. Zij hadden het fietsboekje digitaal en konden het ons mailen. Nu kunnen we onze dagen weer veel beter plannen omdat we met name meer zicht hebben op de hoogteprofielen. Heel fijn!

En inmiddels kunnen we zeggen dat we geen spijt hebben gehad van onze keus om nog naar het zuiden te gaan, want dat was ontzettend mooi. We zijn weer terechtgekomen in een ander klimaat en dus andere flora en fauna. We zagen weer steeneiken, olijfbomen, cactussen, veigebomen, de rode wauw en heel veel Zuid Frankrijks waar we de naam niet van weten. En ook de bouw was weer heel anders. Het doet allemaal heel Spaans/mediterraans/Provençaals aan en dat geeft echt het gevoel dat we nog ver van huis zijn. We hebben in Frankrijk ook alweer verschillende cols gefietst en dat zijn steeds hoogtepunten. Als we weten dat er een zware klim aan zit te komen zetten we de wekker om vijf uur of half zes om voor de hete middagzon de beklimming al gedaan te hebben en dan hebben we nog een lange middag op de camping, ook heerlijk. Dat werkt heel goed en fietst zeer prettig. De zon is nog achter de bergen, de wegen zijn nog rustig en Fabian slaapt meestal lang in de kar. We kunnen dan heerlijk wat kilometers maken! Een hoogtepunt was onze doorkruising van de Ardèche van noord-oost naar zuid-west. Langs ruige rivieren, waaronder de Ardèche, deze omgeving had zo gebruikt kunnen worden in films als Lord of the Rings, prachtig tussen bergkammen door. Het was waanzinnig, helaas waren de prijzen ook waanzinnig en hoger dan onze Zwitserse campings. Ongelooflijk druk was het er ook. Gelukkig hebben we met wat extra doortrappen toch telkens een kleine, natuurlijke en betaalbare camping weten te bereiken. Wij liggen liever aan een klein riviertje met onze tent op en rustig grasveld dan zo'n mega camping voorzien van alle gemakken. Het moment dat onze route naar het zuide omboog naar het noorde gingen we. Het Massief Centraal op. We startte met een klim van 30 km. Het viel mee want het was maximaal 5.%. Om 07.00 op de fiets langs de bergwanden omhoog. Een sprookjes rivier onder ons die we 20 km volgde. Dit maakte deze klim een van de mooiste! Helaas na 15 minuten scheurde de binnen- en buitenband van Joshua maar met, inmiddels enige routinematig handelen, zaten we al na 10 minuten weer op de fiets. Bijzonder was ook dat na 20 km de berg een bocht maakte en het zuid Franse landschap veranderde in beuken en sparren, helaas. Boven op het Massief is het golvend en ook prachtig. Na twee dagen fietsen zijn we vandaag in Le Puy aangekomen. Vanwege het oude vulkaangesteente zijn de oude huizen en kerken hier zwart. Dat geeft weer een heel andere sfeer, maar zeker ook erg mooi. We zijn hier overigens heen gefietst door diverse tunnels waar het licht van was uitgevallen. Omdat ze kilometers lang waren, waren we blij dat we fietslampen hadden!
Fabian is inmiddels twee daagjes wat ziekig en wil eigenlijk alleen vast gehouden worden. Wellicht omdat hij na maanden stilstand eindelijk weer een tand krijgt. We hebben er gebruik van gemaakt door een wandeling door Le Puy te maken met Fabian in de draagzak. Nu hebben we deze bijzondere binnenstad met zijn zwarte gesteente goed kunnen bekijken.

Morgen start onze route richting Cluny, we hebben er zin in.

Geschreven door Fietsen.in.Europa