Onze Corsica reis zit er weer op. Het waren drie prachtige weken met ontzettend veel indrukken. Het landschap is zo divers dat je elke dag weer in een nieuwe omgeving terecht kwam. De west kust vonden we erg mooi met het contrast van de diepblauwe zee tegen de ruige kliffen, met aan de andere kant uitzicht op hoge sneeuwbergen. In het zuiden van Corsica aangekomen zijn we door het binnenland terug naar het noorden gefietst. We zagen er een beetje tegenop vanwege de hoge en lange cols die wie zouden moeten nemen. Maar het is ons ontzettend meegevallen. Tuurlijk was het af en toe ook zwaar, maar we hebben zoveel moois gezien dat je dat heel snel vergeet. We fietsten echt midden in de natuur, dwars tussen de bergen. Heel af en toe door een klein dorpje en dan weer het gebergte op. Echt schitterend. Ook hier waren de bergen elke dag anders, en elke dag dachten we dat het niet mooier kon, maar werden we toch weer verrast met nieuwe uitzichten. Het leuke aan het binnenland was ook dat al het vee er los rond liep, koeien, varkens, ezels, geiten, we kwamen ze geregeld tegen. Leuk ook voor Fabian! Het binnenland was zoals gezegd heerlijk uitgestorven, maar als we mensen tegenkwamen waren die vaak heel vriendelijk. 'Tour de Corse'? Een vraag die we veel gesteld hebben gekregen tijdens onze fietsdagen op Corsica. En vervolgens kwam er vaak een reactie met veel verbazing en respect dat we dat allemaal op de fiets doen én met een baby! 'Bravo', 'courage', dikke duimen en applaus hebben we veel ontvangen. Ontzettend leuk en dat hielp ons zeker op de soms zware beklimmingen. Bijzonder waren vaak de ontmoetingen met wielrenners die een stukje met ons op fietsten of die we tegenkwamen op de camping. Zo was er een Engelsman die 1 jaar vrijaf had en net van Cambodja kwam. Hij fietste op dezelfde fietsen als ons en dat zien we niet vaak. Ook had hij nog goede tips voor het fietsen met kinderen als ze wat groter zijn. Of de ontmoeting met een Italiaan die zonder goede uitrusting en met rugzak door Corsica fietste. De Amerikaanse vader en zoon Jack en Jim die ons hadden zien ploeteren de berg op. Maar nog veel blijer werden we van de aardige mensen bij wie we onze tent voor een nachtje mochten neerzetten. Ontzettend fijn en vaak gingen we met allerlei lekkers (vooral voor Fabian) weer weg. Bizar was onze aankomst boven op een berg na een lange klim. In plaats van het prachtige uitzicht werden wij de attractie. Een bus vol Duitse huisvrouwen vonden ons, nou ja Fabian dan, veel interessanter en stonden met z'n allen boven de kar te hangen. We kwamen moeilijk weer van ze af. En ook tijdens het fietsen zijn we een aantal keren op de foto gezet door anderen, zelfs hangend uit auto's. Blijkbaar is het toch wel bijzonder wat we aan het doen zijn, al voelt het voor ons heel normaal. Het gaat ook heel goed allemaal. We zijn trots op Fabian die het allemaal leuk lijkt te vinden. Op Corsica konden we veel minder speeltuinen vinden, maar ook dat is niet erg. Hij speelt met de steentjes, het water in de rivier, zijn karretje, de blaadjes, noem maar op. Hij slaapt lekker in de kar en zijn tentje en hij vindt eigenlijk al het eten wel lekker. Het enige wat wij goed moeten doen is hem in de gaten houden, want hij is zo snel en kan zo hard rennen dat hij zo de weg op is. Gelukkig kan hij op de meeste campings lekker scharrelen en vindt iedereen hem alleen maar schattig, zo rondstruinend over de camping.

Na drie weken waren we weer terug in Bastia en hebben we de boot naar Livorno in Italië genomen. Het plan was om naar Rome te fietsen, maar na minder dan een week hebben we dat plan bijgesteld. Het is ontzettend warm hier, de wegen gaan steil op en af wat in deze hitte voor ons niet te doen is. En er zijn weinig campings die ook nog eens heel duur zijn. Na vier dagen achter elkaar wild gekampeerd te moeten hebben waren we er wel klaar mee. Ondanks dat Toscane ook prachtig is en de architectuur van de dorpen en steden ons aanspreekt wilden we zo snel mogelijk Italië uit. We zijn naar Florence gefietst en hebben daar de trein naar Verona genomen. Vandaag een rustdag in Verona, overigens ook een prachtige stad, om nieuwe plannen te maken. Waarschijnlijk gaan we een ronde fietsen in Oostenrijk en dan via Zwitserland en Frankrijk weer naar huis. Maar we zien wel hoe het loopt!

Geschreven door Fietsen.in.Europa