Voor het ontbijt bakken we broodjes af in de oven. Omdat de weersvoorspelling heel gunstig is, een wolkenloze dag, wisselen we onze vouchers voor de Jungfraupass in. Met deze pas hebben we gedurende 6 dagen onbeperkt toegang tot de tandradbanen, gondels en bussen in de Jungfrauregion. Dat bespaart een hoop kosten op losse duurdere tickets.

Vanuit het dorp nemen we de tandradbaan naar de Kleine Scheidegg. Een prachtige rit, met mondkapjes voor, waarbij we een schitterend uitzicht op de omgeving hebben. De Kleine Scheidegg is een bergpas op een hoogte van 2061 meter tussen de Eiger en de Lauberhorn. De pas verbindt Grindelwald met Lauterbrunnen. Op de Kleine Scheidegg bevindt zich het station van de tandradbaan Jungfraubahn. We nemen dit tandradtreintje die via de Eiger en de Mönch omhoog gaat naar het Jungfraujoch. Het Jungfraujoch is het laagste punt op de bergkam tussen de Mönch (4107 m) en de Jungfrau (4158 m) en tevens de grens van de Zwitserse kantons Bern en Wallis.

De Jungfraubahn was een idee van Adolf Guyer-Zeller. Op 27 juli 1896 begint de bouw van de Jungfraubahn. 16 jaar later is dit grote project eindelijk klaar. Op 1 april 1912 wordt de Jungfraujoch geopend. Deze bahn voert ons vanaf de Kleine Scheidegg over een negen kilometer lange tandradspoorweg, waarvan zeven kilometer door een tunnel in de Eiger (Zwitserland). Tijdens de reis overwinnen we 1400 hoogtemeters. Het bergstation Jungfraujoch is het hoogste station van Europa. Onderweg stoppen we ook nog bij het Eismeer op 3.160 meter hoogte aan de zuidoostflank van de Eiger, een uitgehouwen grot waar we maximaal 5 minuten foto’s van de gletsjerwereld mogen maken, voordat de trein weer vertrekt.

Vanaf de Jungfraujoch hebben wij in zuidelijke richting zicht op de Konkordiaplatz, het hoogste deel van de 23,5 kilometer lange Aletschgletsjer. Ondergronds lopen we door een zeshonderd meter lange tunnel naar de "Sphinx", een markante spits met daarop een uitzichtplateau en een wetenschappelijk observatorium op 3.550 m hoogte. We kijken onze ogen uit een schieten een paar mooie foto’s. We wagen ons ook een stukje op het goed geprepareerd pad op de gletscher. Papa vervolgt het pad richting de hoogstgelegen en bewirtschafte berghut van Zwitserland, de Mönchsjochhütte, op 3.657 m hoogte. Een recordhoogte, want nog nooit was hij zo hoog met twee benen op de grond. Heen is het stevig de gletsjer omhoog om in 45 minuten de hut te bereiken. Terug gaat een stuk sneller.

Vanaf de Jungfraujoch rijden we na een paar uur weer bergafwaarts en genieten we van de vergezichten. We eten een pizza of burger ik het dorp en vallen na een waanzinnig mooie dag rond 22.30 uur voldaan in slaap.

Geschreven door Familie.Zuidgeest.op.reis