Tussen Bosa en Alghero strekt zich her verlaten trachietbergland van Montresta uit. Open kurkeikbossen en uitgestrekte veeweiden bedekken de hellingen. We vertrekken per auto richting Bosa door deze binnenlanden. Met fantastische uitzichten stijgt de Scala Picadda (steile trap) in haarspeldbochten omhoog de bergen in. Na iedere bocht worden de vergezichten mooier. We rijden voor een korte stop totaan Padria, een karakateristiek boerendorp in het Sardijnse binnenland, waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Onderweg verheft zich met steilen flanken de Tafelberg Monte Minerva boven zijn omgeving, steile wanden en bovenop plat. We rijden door de open hoogvlakte waar wilde ezels struinen en roofvogels rondcirkelen. We stoppen in het Dal van de Nuraghi even voor een fotomomentje bij Nuraghe Santu Antine, een kegelvormige vesting waarvan de exacte achtergrond en ontstaansgeschiedenis nog altijd niet helemaal bekend is. Soms worden deze nuraghi toegerekend aan de Romeinen, terwijl de kegels enkele duizenden jaren ouder zijn. Blijft dus een raadsel. Uiteindelijk belanden we in Bosa wat ligt aan de rivier de Temo. De huizen in Bosa kleuren warme okertinten met hoog bovenuit het stadje de burchtruïne. Aan het strand van Bosa eten we rustig een uitgebreide lunch. We vervolgen onze route over de kustweg die vanuit Bosa langs de trapsgewijs afdalende rand van het gebergte en hoog boven de zee naar Alghero voert. Een prachtige rit, waarbij steeds na elke bocht nieuwe vergezichten opdoemen. Eenmaal in ons appartement aangekomen, nemen we nog een duik en genieten we tot 20.30 uur van de ondergaande zon. Omdat we uitgebreid geluncht hebben, eten we brood met emmentaler, ham en Nutella (natuurlijk 😄). Een prachtige dag die we afsluiten met een limoncello.

Geschreven door Familie.Zuidgeest.op.reis