6 september

Tyndall Villa

Wakker worden met het tikken van de regen kan heel lekker zijn maar……… nu éven niet!

'Regent het voor acht uren dan zal het niet een hele dag duren” Belgisch gezegde, aldus Lea
'Als de Haan niet kraait voor het ochtend rood, regent het of de Haan is dood'. Oud-Hollands gezegde, aldus Hans.

Bath ziet er troosteloos uit vanuit ons kamerraam, met uitzicht op onze MG’s en Morgans.

We hebben gisteravond een kaartje aan de deur gehangen en daar de bestelling voor het ontbijt op ingevuld.

Allemaal leuk en aardig maar dat liep niet goed. We hadden na een half uur nóg geen eten. En wij niet alleen.

Er werd druk gewerkt in de keuken maar de verscheidenheid aan ontbijtjes was erg groot. Er werden verse Wafels gebakken, eieren gepocheerd, zalm met scrambled eggs gemaakt en ook full English breakfast was mogelijk.
Een buffet zou hier beter passen.
Maar zoals Cruijff al zei ‘elk nadeel beb z’n voordeel’ het regende dat het goot en zodoende had niemand haast om te vertrekken.

De lokatie en de Villa, het was allemaal helemaal charmant.

Het eerste mooie stadje (Corsham) rijden we door. De regen maakt het onmogelijk om te genieten van dit oude plaatsje.
De kleine ruiten zijn aan de binnenkant beslagen en buiten is het heiig en regent het 'Cats and Dogs'.

Lacock
is ook weer een prachtig klein dorpje. We nemen een break
en kopen een mooie hoed voor Hans in een schattig winkeltje.
Als we buiten komen is het zo goed als droog.
We gaan een rondje doen en eens kijken waar die kostuumdrama's als Downton Abbey, Pride and Prejudice, de film Harry Potter and the Half-Blood Prince én de recente serie Hollow Crown met Benedict Cumberbatch gefilmd zijn want dit is een veel gebruikte filmlocatie. Het dorp is een historische attractie op zich.
En vlakbij de Cotswolds Area of Outstanding Natural Beauty, een gebied met nóg meer mooie dorpjes.

We varen zowat het dorp uit, door een wel héle grote plas.

Achteraf bleek dat voor problemen gezorgd te hebben bij een Morgan.

In het zuiden van Engeland ligt de steencirkel van Avebury die met zijn driekwart mijl de grootste is van Groot-Brittannië. Zevenhonderd jaar lang diende deze steencirkel als tempel voor de rituele bijeenkomsten van een onbekende samenleving.
Het feit dat binnen deze steencirkel een heel dorp is gebouwd is verbluffend. Reeds duizend jaar geleden zijn mensen zich binnen de steencirkel komen vestigen en het is dan ook onbegrijpelijk dat het wonder van Avebury gedurende een zo lange tijd voor de buitenwereld verborgen is gebleven en dat het pas in 1648 werd ontdekt door de oudheidkundige John Aubrey. Hij was zo onder de indruk van de enorme omtrek van Avebury dat hij vanaf dat moment Stonehenge vergeleek met een klein dorpskerkje en Avebury met een kathedraal.

We stoppen bij ‘The Red Lion’ voor koffie. Daar zitten onze MG vrienden. Het is droog als we daar weggaan. Maar niet betrouwbaar genoeg om het dakje er af te doen.

Woodhenge ligt even ten noorden van Amesbury en bestond oorspronkelijk uit een cirkel van houten palen.
Woodhenge wordt zo genoemd omdat het oorspronkelijk een houten structuur was die leek op het megalithische Stonehenge. Het werd waarschijnlijk in de bronstijd om cultische redenen gebouwd.

Hier zullen we voor een tweede keer terug komen. Eerste keer links van ons en na een paar km aan de rechterkant. Er gebeurt iets op een rotonde waardoor wij het van nu af de aan ‘griezel’ rotonde noemen. Blijken we er na een paar km weer voor te staan. Je hebt van die dagen….

Stonehenge
Voordat de Egyptenaren hun piramides bouwden en de Trojanen hun eerste stad, werd in het zuiden van Engeland een wereldwonder van formaat neergezet: Stonehenge.
Stonehenge heeft een doorsnede van 100 meter, en bestaat uit een aarden wal en rechtopstaande stenen tot 7 meter hoog.
Het bouwwerk diende als sterrenkundig meetinstrument en kalender, en is met zo`n grote nauwkeurigheid gebouwd dat er een groter doel moet zijn geweest dan het bijhouden van de dagtelling voor de landbouw, namelijk kennisvergaring. De primitieve mens uit onze eigen neo-moderne tijd heeft er nog tot het begin van de twintigste eeuw kwade krachten aan toegeschreven, en heksenorgies en druidenbijeenkomsten gehouden.

We krijgen een bericht van Kees en Ineke. Hun auto heeft weer kuren en ze zijn neergestreken in een hotel in Stockbridge. Voor ons nog 12 km, maar….. we komen er aan.
Onze MG vrienden zijn bij hun.
Wat is dit balen! Als wij na een tijd echt door moeten (nog ruim anderhalf uur te gaan) is er nog steeds onzekerheid over ‘hulp’ vanuit de KNAC.

Vanwege de ‘vertraging’ toetsen we het Hotel in. Dat scheelt een half uur.

Het Hurtwood Hotel is een boetiekhotel gevestigd in een elegant gebouw uit de jaren 1920 in Peaslake. De accommodatie ligt in het hart van de Surrey Hill.

Morgen vertrekken we hiervandaan naar ‘Goodwood Revival’.
We hebben de tickets al op zak.

Mijn jurk heb ik in het bad gedoopt om de kreukels eruit te krijgen. Hoop dat hij droog is anders de föhn erop.

We borrelen en eten Pub food in de bistro- pub die aan het pand is verbonden.

Als Hans zijn mondharmonica tevoorschijn haalt wordt het nog heel gezellig ook.
We hebben een paar ‘talentjes’ in ons midden en die gingen los.
Heerlijk!

Kees en Ineke sloten bij ons aan, godzijdank!

Over het weer hoeven we het niet te hebben. De dakjes zijn er niet af geweest, dat zegt genoeg toch?
Maar deze, geweldige mensen, klagen daar niet over.

X

Geschreven door Elsstripss