Hallo iedereen,

Vandaag is de laatste volle dag in Polen.
Ik was zoals gewoonlijk al vroeg wakker, en rond half 6 liep ik al buiten rond met de drone, om hier en daar wat te filmen of fotootjes te maken, maar na ongeveer een uurke deden mijn handen zo'n pijn van de kou, dat ik blij was dat ik naar binnen kon.

Na ontbijt en ons klaar te maken vertrekken we voor een wandeling door de stad richting station. Het is een hele wandeling, en naar een paar minuten, zweten we ons al kapot. Het zonnetje schijnt alweer volle bak, en in de zon is het echt warm!
We komen uiteingelijk aan het station aan, en moeten een klein beetje rondkijken om te weten waar we de grote steenweg over kunnen steken.
In het station aangekomen, kijken we even op de informatieborden en gaan dan naar het eerste het beste loket om onze treinticketten te kopen. We vragen aan de vrouw of ze Engels spreekt, en ze antwoord ons nogal kortaf met iets dat als "niej" klinkt en resoluut met haar vinger wijst dat we naar een ander loket moeten gaan.
Hopelijk hebben we daar meer succes. Daar zit een jonger exemplaar en ze staat ons vriendelijk te woord.
Ze vraagt ons of wou ouder dan 60 zijn, want dan kunnen we van een seniorenkorting genieten. Huh? 60???! Zien we er dan echt al 60 uit????
Ze lacht een beetje ongemakkelijk en probeert zich goed te praten. Ja ik dacht al dat jullie jonger toonden, maar ik moet het vragen...jaja, dat zal wel!

In Polen is het zo dat als je een heen en weer ticket koopt, je dan moet weten welke trein je juist terug wil nemen, omdat je dan die trein moet nemen op dat uur, en een trein vroeger of later gaat niet, want de ticketten zijn echt voor een trein op een bepaald uur. Omdat we niet weten, hoelang we in Gneizno gaan rondlopen, besluiten we enkel een ticketje naar daar te kopen, en ginder opnieuw een ticketje terug naar huis. We zien wel hoe lang we ons daar bezig kunnen houden.

De trein naar daar is een groot verschil met België. Proper, modern, niet te vol, en vooral op tijd!!! Iedereen heeft zijn eigen stopcontact en usb poorten om laptop, gsm of gelijk wat op te laden. Wat een luxe! We komen in Gniezno toe, en wandelen het station uit, richting de stad. Tony kijkt wat op zijn gsm, en ziet een stuk van de stad dat als voetgangerszone aangeduid is. Daar wandelen we op het gemak naar toe. Het is 1 hoofdstraat, winkelstraat. Veel is er eigenlijk niet te zien. We wandelen verder in het zonnetje, tot op een plein, waar we even een taverne binnenlopen, om iets te drinken, maar vooral om naar het toilet te kunnen gaan!
We laten ons ook nog verleiden om er een wafel te eten.
Daarna wandelen we verder tot op het einde van de straat, waar de kathedraal staat. Daar houden we pauze, en ik vlieg er met de drone rond. Ik had de toestemming ondertussen van de luchtverkeersleiding ontvangen. Na wat rondgehangen te hebben, keerden we terug langs het plein, waar we ook nog een drone-vliegpauze inlassen.
Daarna wandelden we opnieuw verder naar het station. Na wat uitleg in het Engels, hadden we onze 2 ticketjes vast, en gingen op het perron wachten. Zo ongeveer 50 minuten. Zoals de eerste keer hadden we nu ook weer vaste plaatsen. Dus genummerde stoelen in een welbepaalde wagon. Je mag dus niet zomaar eender waar in de trein gaan zitten. Gelukkig is alles goed aangeduid, en de wagonnummers staan op de electronische panelen aan elke deur van de wagon.
We rijden op het gemakske terug naar Poznan en geraken onderweg aan de babbel met een 20 jarige student.

Echt honger hadden we niet, daar zal de wafel voor iets tussen gezeten hebben, en natuurlijk het feit dat bij terugkomst natuurlijk in Poznan een omweg moest gemaakt worden om opnieuw onze fameuze koeken te eten. Rabarbervulling voor Tony, ik met nutella. We besloten niet naar ons welgekende restaurant te gaan, want dat zouden we allemaal echt niet opkrijgen, en gingen in de Mc Donalds iets eten, tegen de honger die misschien later zou komen.

Tegen de avond maakten we nog een kleine wandeling, om hier en daar nog eens een laaste keer met de drone te vliegen.

Dat was zo ongeveer onze laatste dag in Poznan. Morgen vertrekken we weer met het vliegtuig naar huis.
Vele groetjes,
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek