Hallo iedereen,

Zoals goede gewoonte, ben ik weer wat in vertraging met verslagjes! Veel tijd te kort!
's morgens weer vroeg opgestaan, en rond half 6 op pad. Ik had een paar fotootjes in gedachten op de Potsdamer platz. Ik dacht wat te laat te zijn, want het was een heel stuk te voet, z'on 3 km enkele tocht. En ik wou niet na het fameuze blauwe uur aankomen! Dus volle moed op pad. Ik was nog niet halfweg en ik voelde dat het stillaan hoog tijd werd voor een toilet...maar midden in het stad om 6u is dat niet zo'n eenvoudige opgave!
Ten einde raad ben ik maar ergens binnengestapt, de poestman was er de vloer aan het poetsen. Het bleken de studio's te zijn van een of andere Duitse tv-zender. Hij verwees me door naar de receptie, en de security kon me niet helpen, er waren geen toiletten beschikbaar. Met andere woorden, ze waren gewoon van slechte wil.
De wanhoop nabij stapte ik binnen in het Willy Brandt huis, want daar was ook security aanwezig. Willy Brandt is ooit bondskanselier in Duitsland geweest.
De security kon me niet binnenlaten, ik geraakte niet voorbij de receptie, maar ze konden me wel vertellen dat er verderop een openbaar toilet was, en met 50 cent kon ik er terecht. Ik wist van de dag tevoren nog dat ik geen 50 cent in men zakken had. Vlug gevraagd om er 2 euro te wisselen, en de verlossing was nabij!
Goed. Verder door naar de Potsdamer platz, waar ik me uitleefde met het nemen van fotootjes.
Terug naar het hotel en naar het ontbijt. Het ontbijt nemen we op het gemak en uitgebreid. Geen haast, we hebben tijd en moeten de trein niet halen.
Op maandag had Tony een winterjas gekocht, en dit bleek net iets te klein te zijn. Omdat de winkel - Berschka - ver van het hotel lag, besloten we om de metro te nemen. We hadden de dag tevoor al uren rondgelopen, dus een beetje hulp was welkom: De voeten waren vermoeid en Tony had van vorige avond last van "bollen" onder zijn voeten.
Zoals het een goede shopping queen betaamt, stapten we eerst nog even de esprit binnen. De jas die daar hing beviel Tony beter, en brachten we de gekochte jas eerst binnen, we kregen zonder probleem het geld rechtstreeks op onze rekening gestort, en kochten dan bij Esprit zijn andere nieuwe jas. Dat was dat. Ondertussen was het ongeveer middag, dus onderweg even stoppen voor een broodje en drankje bij bakkerij Kamps backstube. Dat deed deugd! Niet alleen het eten, maar ook het laten rusten van de voeten.
In de namiddag bezochten we nog enkele bekende plaatsen in Berlijn, waaronder Checkpoint Charlie, de Kurfürstendamm (ja opnieuw) en in de vroege avond gingen we nog langs een tenstoonstelling in het DDR museum, gelegen in de gebouwen van een bierbrouwerij. Ondertussen hadden we al regen op onze kop gekregen, overdag was het nochthans mooi weer geweest.
S'avond stelde Tony voor om in restaurant "La maison de l'entrecote" te gaan eten. Hij weet dat ik al eens graag een goed stukske vlees eet. Volgens tripadvisor was het daar toch wel lekker moeten zijn. Bij binnenkomst leek het inderdaad een sjieke bedoening. Onze keuze werd opgenomen en we kregen een paar schijven brood met zelfgemaakte gekruide olijfolie. Daarna kwam de hoofdschotel, voor mij de Angus steak, voor Tony de Cesarsalade. En jammer genoeg was het niet wat we hadden verwacht, of wat je mag verwachten in een wat beter restaurant. Het vlees was niet gekruid en vooral flauw van smaak. De frietjes die ik erbij had gekozen waren wel lekker. Saus was er ook niet voorzien, dit moest apart besteld (en extra betaald) worden. Zelfs de gewone saus van het bakken (jus). Groenten was ook apart bij te betalen. Ik zal dus met een bord vlees en frieten...
De Cesarsalade van Tony was ook niet zoals het zou moeten zijn, veel sla, en weinig anders. Na lang zoeken vond hij waarachtig nog 3-4 kerstomaatjes, verstopt onder te droog gebakken spek. Verder vond hij nog wat croutonnetjes en parmesaanse kaas. De kip leek niet gebakken, eerder afgekookt... kompleet wit, en geen kleur. Er zat ook geen smaak in.
Ik vond het echt tegenvallen en wou ten alle tijde verhinderen dat ze nog iets meer aan ons zouden verdienen, en toen de serveuze vroeg of we nog iets te drinken bestelden, zei ik heel duidelijk "neen". Tony keek naar mij en ik was vlug in mijn antwoord: "met z'on eten verdienen ze gene frank extra aan mij :-) ". Bon, het eten die avond was een teleurstelling, dus volgende avond dan toch maar weer naar de Aziaat? Want daar had het voor ons 2en wél gesmaakt!
Na het avondeten liepen we nog even rond op de Alexander Platz. Tony was zo goed als bevroren en had hoofdpijn gekregen van de koude wind. Ik vond het allemaal heel goed meevallen, een beetje frisser, maar ok.

De dag zat er op, tijd voor het bedje!
Groetjes, Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek