My Son ruïnes Hoi An
Vietnam, Hoi An
My Son Sanctuary
Tussen de 4e en 13e eeuw ontwikkelde zich aan de kust van het huidige Vietnam een unieke cultuur die haar spirituele oorsprong dankte aan het Indiase hindoeïsme. Dit wordt treffend geïllustreerd door de overblijfselen van een reeks indrukwekkende torentempels op een indrukwekkende locatie die gedurende het grootste deel van zijn bestaan de religieuze en politieke hoofdstad van het koninkrijk Champa was.
De torentempels werden gebouwd gedurende tien eeuwen van onafgebroken ontwikkeling in het hart van het voorouderlijk thuisland van de heersende Dua-clan, die de Cham-clans verenigde en in 192 n.Chr. het koninkrijk Champapura (Sanskriet voor Stad van het Cham-volk) stichtte. Van de 4e tot de 13e eeuw n.Chr. dankte deze unieke cultuur, aan de kust van het huidige Vietnam, haar spirituele oorsprong aan het hindoeïsme van het Indiase subcontinent. Onder deze invloed werden vele tempels gebouwd voor hindoeïstische goden zoals Krishna en Vishnu, maar bovenal voor Shiva. Hoewel het Mahayana-boeddhisme de Cham-cultuur binnendrong, waarschijnlijk vanaf de 4e eeuw n.Chr., en zich sterk vestigde in het noorden van het koninkrijk, bleef het shivisme de gevestigde staatsgodsdienst.
Het begrip van de authenticiteit van het heiligdom van My Son wordt ondersteund door het werk van Henry Parmentier in het begin van de 20e eeuw. Historisch gezien heeft onderzoek door archeologen, historici en andere wetenschappers in de 19e en het begin van de 20e eeuw de betekenis van de locatie vastgelegd door middel van de monumenten, die meesterwerken zijn van baksteenbouw uit die tijd, zowel wat betreft de bouwtechnologie als vanwege hun ingewikkelde, gebeeldhouwde baksteendecoraties. De authenticiteit van My Son wat betreft ontwerp, materialen, vakmanschap en omgeving blijft de uitzonderlijke universele waarde ervan ondersteunen.
Het gebied werd in 2009 door het Ministerie van Cultuur erkend als cultureel Erfgoed
My Son Sanctuary
A unique culture developed on the coast of present-day Vietnam between the 4th and 13th centuries, its spiritual origins being derived from Indian Hinduism. This is strikingly illustrated by the remains of a series of impressive tower temples on a dramatic site that was the religious and political capital of the Champa kingdom for most of its existence.
The tower temples were built during ten centuries of uninterrupted development in the heart of the ancestral homeland of the ruling Dua clan, who united the Cham clans and founded the kingdom of Champapura (Sanskrit for City of the Cham People) in 192 AD. From the 4th to the 13th century AD, this unique culture, on the coast of present-day Vietnam, owed its spiritual origins to Hinduism from the Indian subcontinent. Under this influence, many temples were built to Hindu gods such as Krishna and Vishnu, but above all to Shiva. Although Mahayana Buddhism entered the Cham culture, probably from the 4th century AD onwards, and became strongly established in the north of the kingdom, Shivaism remained the established state religion.
The understanding of the authenticity of the My Son sanctuary is supported by the work of Henry Parmentier in the early 20th century. Historically, research by archaeologists, historians and other scholars in the 19th and early 20th centuries established the significance of the site through its monuments, which are masterpieces of brick construction of the period, both in terms of construction technology and their intricate, sculpted brick decorations. The authenticity of My Son in design, materials, craftsmanship and environment continues to support its outstanding universal value. The site was recognized as a Cultural Heritage Site by the Ministry of Culture in 2009
Santuario my Son
Entre los siglos IV y XIII, en la costa del actual Vietnam se desarrolló una cultura única, que debía sus orígenes espirituales al hinduismo indio. Esto queda sorprendentemente ilustrado por los restos de una serie de impresionantes templos-torre en un sitio imponente que fue la capital religiosa y política del reino de Champa durante la mayor parte de su existencia.
Los templos de la torre se construyeron a lo largo de diez siglos de desarrollo continuo en el corazón de la tierra ancestral del clan gobernante Dua, que unió a los clanes Cham y conquistó a los Cham en el año 192 d.C. fundó el reino de Champapura (en sánscrito, ciudad del pueblo Cham). Del siglo IV al XIII d.C. Esta cultura única, en la costa del actual Vietnam, debe sus orígenes espirituales al hinduismo del subcontinente indio. Bajo esta influencia se construyeron muchos templos para dioses hindúes como Krishna y Vishnu, pero sobre todo para Shiva. Aunque el budismo Mahayana entró en la cultura Cham, probablemente a partir del siglo IV d.C., y se estableció fuertemente en el norte del reino, el shivismo siguió
siendo la religión estatal establecida.
La comprensión de la autenticidad del santuario de My Son está respaldada por el trabajo de Henry Parmentier a principios del siglo XX. Históricamente, las investigaciones realizadas por arqueólogos, historiadores y otros académicos en los siglos XIX y principios del XX establecieron la importancia del sitio a través de sus monumentos, que son obras maestras de la construcción en ladrillo de la época, tanto en términos de tecnología de construcción como por sus intrincadas decoraciones esculpidas en ladrillo. La autenticidad de My Son en cuanto a diseño, materiales, artesanía y entorno sigue respaldando su excepcional valor universal.
La zona fue reconocida como Patrimonio Cultural por el Ministerio de Cultura en 2009.
Tussen de 4e en 13e eeuw ontwikkelde zich aan de kust van het huidige Vietnam een unieke cultuur die haar spirituele oorsprong dankte aan het Indiase hindoeïsme. Dit wordt treffend geïllustreerd door de overblijfselen van een reeks indrukwekkende torentempels op een indrukwekkende locatie die gedurende het grootste deel van zijn bestaan de religieuze en politieke hoofdstad van het koninkrijk Champa was.
De torentempels werden gebouwd gedurende tien eeuwen van onafgebroken ontwikkeling in het hart van het voorouderlijk thuisland van de heersende Dua-clan, die de Cham-clans verenigde en in 192 n.Chr. het koninkrijk Champapura (Sanskriet voor Stad van het Cham-volk) stichtte. Van de 4e tot de 13e eeuw n.Chr. dankte deze unieke cultuur, aan de kust van het huidige Vietnam, haar spirituele oorsprong aan het hindoeïsme van het Indiase subcontinent. Onder deze invloed werden vele tempels gebouwd voor hindoeïstische goden zoals Krishna en Vishnu, maar bovenal voor Shiva. Hoewel het Mahayana-boeddhisme de Cham-cultuur binnendrong, waarschijnlijk vanaf de 4e eeuw n.Chr., en zich sterk vestigde in het noorden van het koninkrijk, bleef het shivisme de gevestigde staatsgodsdienst.
Het begrip van de authenticiteit van het heiligdom van My Son wordt ondersteund door het werk van Henry Parmentier in het begin van de 20e eeuw. Historisch gezien heeft onderzoek door archeologen, historici en andere wetenschappers in de 19e en het begin van de 20e eeuw de betekenis van de locatie vastgelegd door middel van de monumenten, die meesterwerken zijn van baksteenbouw uit die tijd, zowel wat betreft de bouwtechnologie als vanwege hun ingewikkelde, gebeeldhouwde baksteendecoraties. De authenticiteit van My Son wat betreft ontwerp, materialen, vakmanschap en omgeving blijft de uitzonderlijke universele waarde ervan ondersteunen.
Het gebied werd in 2009 door het Ministerie van Cultuur erkend als cultureel Erfgoed
My Son Sanctuary
A unique culture developed on the coast of present-day Vietnam between the 4th and 13th centuries, its spiritual origins being derived from Indian Hinduism. This is strikingly illustrated by the remains of a series of impressive tower temples on a dramatic site that was the religious and political capital of the Champa kingdom for most of its existence.
The tower temples were built during ten centuries of uninterrupted development in the heart of the ancestral homeland of the ruling Dua clan, who united the Cham clans and founded the kingdom of Champapura (Sanskrit for City of the Cham People) in 192 AD. From the 4th to the 13th century AD, this unique culture, on the coast of present-day Vietnam, owed its spiritual origins to Hinduism from the Indian subcontinent. Under this influence, many temples were built to Hindu gods such as Krishna and Vishnu, but above all to Shiva. Although Mahayana Buddhism entered the Cham culture, probably from the 4th century AD onwards, and became strongly established in the north of the kingdom, Shivaism remained the established state religion.
The understanding of the authenticity of the My Son sanctuary is supported by the work of Henry Parmentier in the early 20th century. Historically, research by archaeologists, historians and other scholars in the 19th and early 20th centuries established the significance of the site through its monuments, which are masterpieces of brick construction of the period, both in terms of construction technology and their intricate, sculpted brick decorations. The authenticity of My Son in design, materials, craftsmanship and environment continues to support its outstanding universal value. The site was recognized as a Cultural Heritage Site by the Ministry of Culture in 2009
Santuario my Son
Entre los siglos IV y XIII, en la costa del actual Vietnam se desarrolló una cultura única, que debía sus orígenes espirituales al hinduismo indio. Esto queda sorprendentemente ilustrado por los restos de una serie de impresionantes templos-torre en un sitio imponente que fue la capital religiosa y política del reino de Champa durante la mayor parte de su existencia.
Los templos de la torre se construyeron a lo largo de diez siglos de desarrollo continuo en el corazón de la tierra ancestral del clan gobernante Dua, que unió a los clanes Cham y conquistó a los Cham en el año 192 d.C. fundó el reino de Champapura (en sánscrito, ciudad del pueblo Cham). Del siglo IV al XIII d.C. Esta cultura única, en la costa del actual Vietnam, debe sus orígenes espirituales al hinduismo del subcontinente indio. Bajo esta influencia se construyeron muchos templos para dioses hindúes como Krishna y Vishnu, pero sobre todo para Shiva. Aunque el budismo Mahayana entró en la cultura Cham, probablemente a partir del siglo IV d.C., y se estableció fuertemente en el norte del reino, el shivismo siguió
siendo la religión estatal establecida.
La comprensión de la autenticidad del santuario de My Son está respaldada por el trabajo de Henry Parmentier a principios del siglo XX. Históricamente, las investigaciones realizadas por arqueólogos, historiadores y otros académicos en los siglos XIX y principios del XX establecieron la importancia del sitio a través de sus monumentos, que son obras maestras de la construcción en ladrillo de la época, tanto en términos de tecnología de construcción como por sus intrincadas decoraciones esculpidas en ladrillo. La autenticidad de My Son en cuanto a diseño, materiales, artesanía y entorno sigue respaldando su excepcional valor universal.
La zona fue reconocida como Patrimonio Cultural por el Ministerio de Cultura en 2009.
Geschreven door Cindys.reizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
