Vanmorgen werd er nog even geknuffeld met de Vlaamse vriendjes en rond 9u vertrokken we naar onze wandeling. 50 min rijden, onderweg nog stoppen bij de apotheker, Miro heeft diarree😏 gelukkig voelt hij zich niet ziek.
We komen aan bij "La Dôle". Parkeren, eerst nog een vroege lunch, zodat Yuna niet zo veel moet dragen.
We starten aan onze wandeling naar Zwitserland 🥳. We belanden al snel in een koeiewei, de koeien horen we al van ver door hun bellen. Zo leuk om te horen 🥰. We wandelen nog redelijk rustig naar omhoog de ene moment gaat het al wat steiler dan de andere. Yuna die is natuurlijk als eerste naar boven gehuppeld en vroeg zich al af waar we bleven. We horen van iemand die aan de afdaling bezig is, dat beneden waar een café/restaurant is dat daar de eerst grens met Zwitserland is, dat we nu een beetje in niemandsland lopen en dat boven de grens wordt aangegeven door middel van een muur. Ik kom als 2de boven met Salmaan en wow, wauw, ... wat een uitzicht, zo mooi 😍😍😍
We kijken naar de Alpen, naar de Mont Blanc, we zien sneeuw liggen, we zien Lausanne liggen, het meer van Genève, zo bangelijk om te zien. Na een tijdje vertrekken we want ik wil naar de berghut, in Slowakije kocht ik een t shirt, ik wil er nu terug één.
Ik zag een berghut links en dacht dat we naar daar gingen, maar de pijltjes brengen ons naar ergens anders, we wandelen door de weien, omhoog, omlaag, ... we wandelen langs een kudde koeien, super leuk al die bellen (hoewel ik mij afvraag of die koeien ondertussen niet onnozel zijn van al dat geklingel en anders zijn ze doof) . Miro vergaapt zich aan de schattige kalfjes en Yuna was er al eerder want die nam een steiler pad naar beneden. Aan de vermeende hut aangekomen, lijkt het eerder een stal met woonhuis ofzo🤦‍♀️ wat een pech, geen 't shirt. We wandelen verder, nu gaat het enkel terug omhoog, we moeten tussen 2 toppen door, het eerste deel valt mee, dan even pauze want Salmaan was terug wakker, zodat die even kon rondlopen. Oppassen dat hij niet in de koeiekak valt 😏. Daarna begint de klim naar boven, serieus steil en voor de ene dus al wat gemakkelijk dan de andere 🥵🥵🥵. Boven zwaaien we de Alpen dag en beginnen we aan de afdaling, die gaat iets gemakkelijker, hoewel ook stevig voor de knieën. We gaan in het Zwitsers café restaurant ding een dure cola, orangina en ice tea drinken om daarna naar de auto te wandelen en terug de mobiele gegevens van de gsm aan te zetten.
We gaan in het dorp nog eens kijken voor een t shirt maar niets te vinden. Timo denkt dat dit komt omdat het een Zwitserse berg is. Misschien moeten we nog eens teruggaan om naar die andere berghut te gaan zien🙈.
De rit naar de camping begint, we gaan nog naar de winkel en het wordt Burgernight Light. Na het eten krijgen we we beide kinderen tegen 21u redelijk gemakkelijk in slaap.
Nu nog even genieten van de rust en onze houtkachel want het is koud 😇 (15graden)
Ps.: de naam van de wandeling werd gekozen door Miro en omdat mama wel in nen koeiekak durft te trappen 😂)

Geschreven door Chilliewillies