Zoals elke ochtend zijn Miro en Salmaan er als de kippen bij. Salmaan trakteerde Timo op een fijne kaka pamper (vandaar het gezeur dus). Ik blijf nog even liggen, Salmaan had een lastige nacht 🥱. We staan dus heel rustig en traag op, nog een beetje lezen, Miro kijkt stomme filmpjes op de gsm en Yuna die slaapt lang heeeeeel lang.
Om 10u30 hadden we er genoeg van en zijn we haar gaan mededelen dat we gingen wandelen. Yuna blijft achter.Yup terwijl niemand buiten komt gaan wij juist wel 😅.
De eigenaar vertelde ons gisteren over een wandeling die we konden doen.
Miro wou echt niet wandelen, want dat is zo saaaaaaaaaaaaaaaaiiiiii!!!!!!!
We komen al snel een wei tegen met een poortje waar we door moeten. Dat is dus echt super leuk om te doen, los door de wei met koeien (een aantal jaar geleden deden we in Sy ook zo'n wandeling). Het was een wei met van die prachtige highland koeien 😍. We stappen door de wei, bewonderen de koeien en komen in het bos terecht, het eerste stuk ging vlotjes. Langzaam begint er wel meer wind te komen 😅. We kijken naar de bomen, die verder weg gaan al serieus, waar wij lopen is het nog rustig, tot we een luid gekraak horen, we vermoeden dat er een boom is omgevallen 😳. We wandelen verder en komen de omgevallen boom tegen en besluiten om er rond te wandelen. Miro begint stilaan wel schrik te krijgen tot we een watertje tegen komen met half overstroomde stap stenen😅 daar mogen we over, spannend. Gelukkig is er onze sterke papa om te helpen 🥰. We wandelen door en komen nog een kort vlonder pad tegen, daarna lopen we precies door een geul. We horen in de verte achter ons weer luid gekraak, een volgende boom die sneuvelt Miro is er nu echt niet meer gerust in en begint te wenen. We komen al snel aan een opening om door een wei te wandelen. Timo zegt dat dit een kortere weg is, en nemen die. In de wei voelen we ons toch al een pak geruster, behalve Miro, die blijft wenen. Eenmaal op straat kalmeert hij, hoewel hij nog fel schrikt bij windstoten. Na nog een km wandelen komen we terug bij het huisje aan. Tot grote vreugde van Miro is ook Elsa de hond er. Die 2 spelen nog wat met elkaar en Miro is verdrietig als het tijd is om naar binnen te komen om te eten. Na het middageten vertrekken we naar Aken. Het plan is om even door de stad te wandelen. Plan mislukt, we vinden niet echt parking en besluiten om door te rijden naar het zwembad. Bij aankomst zijn er 2 gelukkige kindjes. In Duitsland zijn ze op alles voorzien en is er een winkeltje met zwemkleding, Yuna stak haar badpak in de verkeerde zak 🤦‍♀️. Het zwembad bevalt goed, volgende keer brengen we zelf nog wat snacks mee, dat mag blijkbaar. Ook Salmaan amuseert zich in het water en spettert vrolijk rond. Na een kleine 2u is het wel genoeg geweest, nog snel brood kopen en terug richting het huisje. De kleintjes zijn heel moe en proberen we snel in bed te krijgen. Nog even rust want morgen gaan we checken welke verbouwingswerken de storm voor ons heeft gedaan in Kalfort. Volgens Danté valt het allemaal wel mee.

Geschreven door Chilliewillies