De nacht in de kleine tentjes verliep vlot, Miro sliep goed bij Danté en Yuna. Eenmaal wakker begon het inpakken, duurt toch altijd langer dan gedacht. Miro wou de dieren niet meer eten geven, ik denk dat hij weinig zin had om van deze leuke camping te vertrekken. Eenmaal klaar met inpakken namen we afscheid van de gemaakte vriendjes en vertrokken we richting Bratislava. Al snel kwamen we op de langste baan, 200 km op dezelfde baan. Op het einde van die 200 km toch snel nog iets gaan eten en beslist waar we juist gingen slapen, camping 1 nam niet op, dus we boekten een appartement in een hostel in het centrum van Bratislava. We hadden chance en mochten er al voor 14u binnen. De nodige spullen van onze volksverhuis worden uitgeladen. In België is het heel wat kouder dan hier, we gaan hier vlot de 30° over 🥵. We wandelen eerst naar een winkelcentrum om 'barefoot' schoenen te kopen voor Miro en om even in een wat aangenamere temperatuur te vertoeven. We merken dat het hier wel heel rustig is, raar 🤷‍♀️. We kunnen geen speeltuin voorbij zonder Miro even te laten spelen, gelukkig wandelt hij daarna vlotjes mee. Het is heel rustig in het winkelcentrum, en aangenaam van temperatuur. Zalig 💆‍♀️. We vinden schoenen voor Miro, kind content 😁, ook Yuna scoort nog wat kleren en Danté een boek in een boek-walhalla, megaboekenwinkel met overal zithoekjes. Je kon er iets drinken, speelhoek voor de kleintjes en veel boeken, spijtig het meeste in het Slowaaks en een paar in het Engels. (Danté leest graag in het Engels)
Daarna trekken we het oude stadscentrum in. We wandelen voorbij een blauwe kerk, echt gek en leuk om te zien. Het stadscentrum bestaat voornamelijk uit souvenirs winkels en restaurants. We vinden al heel snel de mijnwerker die uit de put kruipt, naar het schijnt brengr het geluk als je over zijn hoofd wrijft. Bratislava staat ook weer vol mooie gebouwen, de architecten vroeger deden echt hun best om er een kunstwerk van te maken. Nadat we iets gegeten hebben zijn we er redelijk snel door. We zien nog een stukje van het "kasteel" en wandelen langs de Donau terug richting hostel. Miro en Danté eten nog een ijsje, je vraagt je af waar Danté het blijft steken 😅. Iedereen doucht het zweet van zich, om daarna eigenlijk verder te zweten, het is nog altijd heel warm.
We besluiten om beneden in de kelder nog iets te gaan drinken, onze welkomdrankjes moeten nog genuttigd worden 😁.
Yuna blijft boven aan de pries hangen en past dus op Salmaan, Danté komt wel mee op verkenning. Miro ziet de kickertafel en verveelt zich niet met zijn papa. De ideale moment om wat te typen.
Morgen trekken we weer verder, de terug reis is ingezet.

Geschreven door Chilliewillies