De grote dag was aangebroken om ons aan het karten te zetten. Papieren invullen, aanmelden en helm passen. Een heel gewicht volgens Truida. Daarna korte en bondige instructiefilm. En hup de eerste tien minuten. We belanden in een gezellige vrienden club die ons moeiteloos opnam als rijdende chicane. De uitdagingen voor ons werd er nog leuker door. Bij het vergelijken van de tijden bleek dat we nog ruimte hadden tot verbetering. De tweede sessie werd op verzoek van de jongens een reverse starting grid race met opwarm ronde. De kart van Truida pruttelde wat tegen zodat ze op de startlijn werd aangetrokken. En weg waren ze. De karts vlogen om onze oren, we werden vakkundig ontweken. We hadden beide het gevoel onze eigen tijden verbeterd te hebben en dat hadden we ook met ruime marge gedaan. Vergeleken met de jongensgroep bleef er nog steeds veel ruimte tot verbetering. Hun winnaar reed de op één na snelste seizoenstijd. Na even op adem te zijn gekomen en met de gerustellende gedachten dat we eigenlijk best wel snel gingen voor de eerste keer, gingen we uiterst genietend de laatste sessie met ons tweeën in. En genoten hebben we, zeker toen ook nog bleek dat we onze tijden weer fors verbeterd hadden. De grijns van ons gezicht verminderde heel geleidelijk in de loop van de dag.
We gingen nog een keertje lunchen in de Railway Café als cooldown.

Geschreven door Camperrondje